S'e kan thënë të mençurit kot
guti i rëndë peshon n'vend t'vet,
mergimtari bukën e hanë me lotë
e një fjalë t'ëmbël kush s'ia flet.
Me qantë n'krah rrugët matë
metropoleve "plotë" demokraci,
barkun plotë-shpirtin thatë
më mallë n'zemër për vend të ti'.
Më dëshirë niset për atdhe
mallin për te qe ta shuaj,
por prehje s'gjën as atje
tash dhe atje i thonë-I HUAJ
AI THËRRET...
Mbi supet e tija shtalbake
hallet ma të rënda se trupi,
rrethuar me pasanik
qe s’e din c’ka eshte turpi.
Kalon para politikanve
para njerëzve t’biznesit
me fytyrën ma te zezë
se ngjyra e Mercedesit.
A keni nevojë për karrocë
a doni shkrepsa,cigare,
në këtë botë injoranesh
përpelitet për idare !
Thërret ,thërrët e thërret
mëkot - s’ka përgjegjje
- zëri i ti s’dëgjohet me vesh
po me zemër e ndergjegjje !
12.06.2016 , Francë
ASKUSH S'I KA KREJT...!
Dike s'e nxenë dielli
- dike e sosë,
dikush ka bari
por nuk ka kos!
Dikush ka para
por nuk ka mend,
te menqurit pa para
- fjala s'i zë vend!
Dikush ka mjaftê
kërkon prapë pasuri,
disa kënaqën me pak
- veq t'mos ken uri!
Dikujt në një vend
kurrë s'i pret këmesa,
- tê gjithë kanë ëndërra
dhe jetojnë më shpresa!
Mungesat nder njerëz
janë sipas rangut,
vështirë te gjendet dikush
që s'ka diçka mangut!
Të gjitha i ka
vetem një njeri,
ai që e ka zemrën
- plotë DASHURI!!!
(Mësuesit,poetit e patriotit
- Fazli Greiçevcit)
Me F-nisët emri yt
Fazli - o vëlla,
Flamur e Fazli
kush s'mujti me i nda.
I pengonte shkolla jote
UDB-eja ta beri më gisht,
i duheshin shqiptarët analfabet
- ti quante njerëz me bisht.
Te rrahen e te torturun
Ti folët veç këto fjalë,
"Ju jetën mund t'ma merrni
- dashuria për flamurin mbetët e gjallë".
Andaj ,ti je mes nesh
sa herë valon flamuri i Skenderbeut,
O mësues e poet -burr i Shqiptarisë
- krenaria e atdheut .
E skalitur do të ngelë
shkronja F nder ne prore,
në zemer të çdo shqiptari
- FLAMUR,FAZLI ,FITOR!
GJASHTË LISAT E LIKOSHANIT
- gjashtë lisat e Likoshanit.
Këta gjashtë lisa
gjithmonë i rrahu era,
kaluan shumë dimra
panë shumë pak pranvera.
Te këta gjashtë lisa
forcë mori Azemi,
te këta gjashtë lisa
pushkën shkrepi Ademi.
Këta gjashtë lisa
askush s'mund 'i ndau,
as turku,as greku
- e as shkau .
Këta gjashtë lisa janë
- atdheu në gjashtë pjesë,
kanë te njejtat rrënjë
plisin e bardhë maje kresë.
Njeri është Kosova
tjetri - Shqipëria,
njeri Lugina e Preshevës
- tjetri Camëria.
Njerit për Plavë e Guci
çdo ditë i shtohet rrita
i gjashti nder ta
është vet Ilirida.
- Këta gjashtë lisa
s'e fshehin krenarinë,
sepse kanë një trung
SH Q I P T A R I N Ë...
Gjashtë lisa n'zemer t'Ballkanit
- gjashtë Lisat e Likoshanit.
07.02.2012 Francë
NËNTORI MUAJ I SHQIPTARISË
Sa herë vjen nëntori
- nëpër trojët tona,
ngjallën herojtë
ngjallët Marigona!
Sa herë vjen nëntori
Gjergji behet i gjallë,
del në kala t'Krujës
më helmetë e pallë.
Sa herë vjen nëntori
Ismail Qemaili del n'Vlorë
bashkë me Isë Boletinin
- me flamur në dorë.
Sa herë vjen nëntori
Ngjallët Ademi n'Drenicë
Azemi me dadën Shotë
Ahmet Delija me sakicë.
- Nëntori është muaj i Lirisë
Nëntori muaji i shenjtë i shqiptarisë!
NDEZNI ZJARRET...
(Natës se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarrët ndezni gjithandej
ju që gjak shqiptari keni nder dej.
Se ketë ditë u ndezë jarri i Lirisë
Në Drenicë - në zemër t'Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
në Prekazin e Ahmet Delisë.
Jasharajt u ben flakadan
që ndezën zjarrët e lirisë për vatan,
E ndezën Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri që u ndezë n'Prekaz
- trimat e morën nga një gacë,
dhe ndezën zjarrët e Lirisë
në te gjitha anët e Dardanisë.
Sonte festë ka Shqiptaria
nga Tivari deri të Cameria,
- andaj ndezni zjarrët
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festë kan dhe varrët
- ndezni...ndezni zjarrët!
CKA PO THOTË IBRI PLAK
Një natë t'errët shkova te lumi
Ibrin plakë s'e zinte gjumi,
Bisedonte me Bistricën
si na e ndanë kshtu Mitrovicën.
Me ka lodhë kufini mbi urë
se kufi ketu s'ka pas ktu kurrë,
larg ndihej gjama e plakut
keq m'ka met Kroi i Vitakut.
Ne veri sa ashtë nata
shkiet qesi barrikada,
a ka bane nana naj djalë
turrin shkive me jav ndalë.
Vëlla i dashur thotë Bistrica
kurr nuk ndahet Mitrovica,
Mos ki gajle more vella
Isa nipat gjallë i ka.
Nuk e lan kufi urën
n'dore te shkaut s'ia lanë kullën
se nipat e Kadri Bistricë
s'e durojnë t'bijtë e kapicës.
Po mundohem ne rrugë paqësore
me u marr vesh me ketë farë mizore,
si po shihet kjo shtirgë e vjetër
veç forcës nuk njeh gjuhë tjetër.
Te lumtë goja mori motër
kush s'na i ndreq punët n'votër,
Veç t'bashkuar gjithe si nje
do t'i bashkojmë jug e veri.
Kështu tha Ibri plak
Mitrovicën e mbrojmë me gjak...
BILBILIT TË KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
TAKIMI QË MA SHOU ETJËN
(Me mikun Ismet Tahiraj)
U takuam në kafiterinë
përball sheshit " Adem Jashari",
flisnim e flisnim pa ndërprerë
dhe nuk ngopeshim prej malli'.
Mallengjyeshëm te shikoja ty
qe si mua t'kishte ra borë mbi flokë,
- mu kujtua takimi i ynë i parë
kur u bem miqë kur u bëmë shokë.
Ishte kohë e ligë
kohë e pushtimit-diktaturës,
kur ne formuam grupin letrar
në qytet -në shtëpinë e kulturës.
Me vargjet qe shkruanim aso kohe
mes miqesh po krijonim ura,
u njohem me miku Halil Xani
Me mikun e ndjerë - Feriz Nura.
Nostalgji kisha shume
si me miqët në çdo takim,
kur ma dhurove librin Tuaj
me poezi me te reja "Tundim".
Unë librin tim "Fjalë me rrënjë"
me shpirt ta lëshova në dorë,
të dy zemrat tona vëllazërisht
rrahjet shpejtuan në krahëror.
Pijet e ftofta që porositëm
me kot etjën nuk ma tretën,
por etjën ma shou ky takim
qe s'do te harrojë tërë jetën.
Gusht 2011,Skënderaj
ORËT - MINUTA...
(Më rastin e takimit më
mikun Ramadan Xhinovci)
Gjysmë ore isha larg
nga qyteti Grenzach
e gjatë m'u duk rruga
për me ardhë më t'pa.
Edhe pse me vargje
u njohem n'Facebook,
si t'ishim miq t'vetër
- ashtu mua m'u duk.
Te etshem ishim për bisedë
për vargun - poezinë,
për jetën në mergim
për hallet për shqiptarinë.
U ndamë më urimet:
shumë suksese e fat,
më dëshirë qe herën tjetër
të jemi bashkë më gjatë.
Orët sa qendruam bashkë
m’u dukën shumë t’shkurta ,
ato s’ishin orë,po ishin minuta
TAKIM I SHKURTËR
(Gjatë takimit me poetin e ri Albin Mehmeti)
U takova me Albinin shume shkurt
me ketë djal te mënqur dhe te urtë.
Folem për shkrime - poezi
me ketë poet të brezit te ri.
Unë i uritur për bisedë - ai fjalëpak
po entuziazmi dhe vullneti i vlonte ne gjak.
U ndava i kënaqur me Albinin e profesorit Naim
- se tek ai e pash shpirtin e profesorit tim.
TI JE...
(Shkreimtarit Riza Greiçevci)
Ti je,
Frymëzim për luftëtarin
- Vdekje për trathtarin.
Ti je,
Shqipja e flamurit
fjala e dhenë e burrit.
Ti je,
Bir i Drenicës
pushka e Azem Galicës.
Ti je,
Zemra e shqiptarit
shpirti i Adem Jasharit.
Ti je,
Gjaku i Fazlisë
poet i luftës-poet i lirisë.
MIKES
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
te të them sa shumë të dua.
Njëqind herë te mallkoj ty
njëmijë herë mallkoj vetën,
Për çdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen...!
ERDHËN HIJENAT...
(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)
Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.
Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.
Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.
Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.
Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.
Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.
O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena.
FJALA
Fjala nga gjuha rrëshqet
mjer ai që s'e kalon
nëpër zemer te vet.
Kur del nga goja
nuk kthehet pas,
qoftë e idhet
apo plot gas.
Kur fjala peshohet
dhe del me rend,
fjala zë vend.
Ka fjalë te kota
qe sapo u hapët dera,
i merr me vete era.
Fjala - zemrën lendon
fjala - zëmrat sheron!
(Njė poet ,njė mik i mirė
- na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)
Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.
Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.
Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.
Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.
S'e kan thënë të mençurit kot
guti i rëndë peshon n'vend t'vet,
mergimtari bukën e hanë me lotë
e një fjalë t'ëmbël kush s'ia flet.
Me qantë n'krah rrugët matë
metropoleve "plotë" demokraci,
barkun plotë-shpirtin thatë
më mallë n'zemër për vend të ti'.
Më dëshirë niset për atdhe
mallin për te qe ta shuaj,
por prehje s'gjën as atje
tash dhe atje i thonë-I HUAJ
AI THËRRET...
Mbi supet e tija shtalbake
hallet ma të rënda se trupi,
rrethuar me pasanik
qe s’e din c’ka eshte turpi.
Kalon para politikanve
para njerëzve t’biznesit
me fytyrën ma te zezë
se ngjyra e Mercedesit.
A keni nevojë për karrocë
a doni shkrepsa,cigare,
në këtë botë injoranesh
përpelitet për idare !
Thërret ,thërrët e thërret
mëkot - s’ka përgjegjje
- zëri i ti s’dëgjohet me vesh
po me zemër e ndergjegjje !
12.06.2016 , Francë
ASKUSH S'I KA KREJT...!
Dike s'e nxenë dielli
- dike e sosë,
dikush ka bari
por nuk ka kos!
Dikush ka para
por nuk ka mend,
te menqurit pa para
- fjala s'i zë vend!
Dikush ka mjaftê
kërkon prapë pasuri,
disa kënaqën me pak
- veq t'mos ken uri!
Dikujt në një vend
kurrë s'i pret këmesa,
- tê gjithë kanë ëndërra
dhe jetojnë më shpresa!
Mungesat nder njerëz
janë sipas rangut,
vështirë te gjendet dikush
që s'ka diçka mangut!
Të gjitha i ka
vetem një njeri,
ai që e ka zemrën
- plotë DASHURI!!!
(Mësuesit,poetit e patriotit
- Fazli Greiçevcit)
Me F-nisët emri yt
Fazli - o vëlla,
Flamur e Fazli
kush s'mujti me i nda.
I pengonte shkolla jote
UDB-eja ta beri më gisht,
i duheshin shqiptarët analfabet
- ti quante njerëz me bisht.
Te rrahen e te torturun
Ti folët veç këto fjalë,
"Ju jetën mund t'ma merrni
- dashuria për flamurin mbetët e gjallë".
Andaj ,ti je mes nesh
sa herë valon flamuri i Skenderbeut,
O mësues e poet -burr i Shqiptarisë
- krenaria e atdheut .
E skalitur do të ngelë
shkronja F nder ne prore,
në zemer të çdo shqiptari
- FLAMUR,FAZLI ,FITOR!
GJASHTË LISAT E LIKOSHANIT
- gjashtë lisat e Likoshanit.
Këta gjashtë lisa
gjithmonë i rrahu era,
kaluan shumë dimra
panë shumë pak pranvera.
Te këta gjashtë lisa
forcë mori Azemi,
te këta gjashtë lisa
pushkën shkrepi Ademi.
Këta gjashtë lisa
askush s'mund 'i ndau,
as turku,as greku
- e as shkau .
Këta gjashtë lisa janë
- atdheu në gjashtë pjesë,
kanë te njejtat rrënjë
plisin e bardhë maje kresë.
Njeri është Kosova
tjetri - Shqipëria,
njeri Lugina e Preshevës
- tjetri Camëria.
Njerit për Plavë e Guci
çdo ditë i shtohet rrita
i gjashti nder ta
është vet Ilirida.
- Këta gjashtë lisa
s'e fshehin krenarinë,
sepse kanë një trung
SH Q I P T A R I N Ë...
Gjashtë lisa n'zemer t'Ballkanit
- gjashtë Lisat e Likoshanit.
07.02.2012 Francë
NËNTORI MUAJ I SHQIPTARISË
Sa herë vjen nëntori
- nëpër trojët tona,
ngjallën herojtë
ngjallët Marigona!
Sa herë vjen nëntori
Gjergji behet i gjallë,
del në kala t'Krujës
më helmetë e pallë.
Sa herë vjen nëntori
Ismail Qemaili del n'Vlorë
bashkë me Isë Boletinin
- me flamur në dorë.
Sa herë vjen nëntori
Ngjallët Ademi n'Drenicë
Azemi me dadën Shotë
Ahmet Delija me sakicë.
- Nëntori është muaj i Lirisë
Nëntori muaji i shenjtë i shqiptarisë!
NDEZNI ZJARRET...
(Natës se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarrët ndezni gjithandej
ju që gjak shqiptari keni nder dej.
Se ketë ditë u ndezë jarri i Lirisë
Në Drenicë - në zemër t'Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
në Prekazin e Ahmet Delisë.
Jasharajt u ben flakadan
që ndezën zjarrët e lirisë për vatan,
E ndezën Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri që u ndezë n'Prekaz
- trimat e morën nga një gacë,
dhe ndezën zjarrët e Lirisë
në te gjitha anët e Dardanisë.
Sonte festë ka Shqiptaria
nga Tivari deri të Cameria,
- andaj ndezni zjarrët
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festë kan dhe varrët
- ndezni...ndezni zjarrët!
CKA PO THOTË IBRI PLAK
Një natë t'errët shkova te lumi
Ibrin plakë s'e zinte gjumi,
Bisedonte me Bistricën
si na e ndanë kshtu Mitrovicën.
Me ka lodhë kufini mbi urë
se kufi ketu s'ka pas ktu kurrë,
larg ndihej gjama e plakut
keq m'ka met Kroi i Vitakut.
Ne veri sa ashtë nata
shkiet qesi barrikada,
a ka bane nana naj djalë
turrin shkive me jav ndalë.
Vëlla i dashur thotë Bistrica
kurr nuk ndahet Mitrovica,
Mos ki gajle more vella
Isa nipat gjallë i ka.
Nuk e lan kufi urën
n'dore te shkaut s'ia lanë kullën
se nipat e Kadri Bistricë
s'e durojnë t'bijtë e kapicës.
Po mundohem ne rrugë paqësore
me u marr vesh me ketë farë mizore,
si po shihet kjo shtirgë e vjetër
veç forcës nuk njeh gjuhë tjetër.
Te lumtë goja mori motër
kush s'na i ndreq punët n'votër,
Veç t'bashkuar gjithe si nje
do t'i bashkojmë jug e veri.
Kështu tha Ibri plak
Mitrovicën e mbrojmë me gjak...
BILBILIT TË KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
TAKIMI QË MA SHOU ETJËN
(Me mikun Ismet Tahiraj)
U takuam në kafiterinë
përball sheshit " Adem Jashari",
flisnim e flisnim pa ndërprerë
dhe nuk ngopeshim prej malli'.
Mallengjyeshëm te shikoja ty
qe si mua t'kishte ra borë mbi flokë,
- mu kujtua takimi i ynë i parë
kur u bem miqë kur u bëmë shokë.
Ishte kohë e ligë
kohë e pushtimit-diktaturës,
kur ne formuam grupin letrar
në qytet -në shtëpinë e kulturës.
Me vargjet qe shkruanim aso kohe
mes miqesh po krijonim ura,
u njohem me miku Halil Xani
Me mikun e ndjerë - Feriz Nura.
Nostalgji kisha shume
si me miqët në çdo takim,
kur ma dhurove librin Tuaj
me poezi me te reja "Tundim".
Unë librin tim "Fjalë me rrënjë"
me shpirt ta lëshova në dorë,
të dy zemrat tona vëllazërisht
rrahjet shpejtuan në krahëror.
Pijet e ftofta që porositëm
me kot etjën nuk ma tretën,
por etjën ma shou ky takim
qe s'do te harrojë tërë jetën.
Gusht 2011,Skënderaj
ORËT - MINUTA...
(Më rastin e takimit më
mikun Ramadan Xhinovci)
Gjysmë ore isha larg
nga qyteti Grenzach
e gjatë m'u duk rruga
për me ardhë më t'pa.
Edhe pse me vargje
u njohem n'Facebook,
si t'ishim miq t'vetër
- ashtu mua m'u duk.
Te etshem ishim për bisedë
për vargun - poezinë,
për jetën në mergim
për hallet për shqiptarinë.
U ndamë më urimet:
shumë suksese e fat,
më dëshirë qe herën tjetër
të jemi bashkë më gjatë.
Orët sa qendruam bashkë
m’u dukën shumë t’shkurta ,
ato s’ishin orë,po ishin minuta
TAKIM I SHKURTËR
(Gjatë takimit me poetin e ri Albin Mehmeti)
U takova me Albinin shume shkurt
me ketë djal te mënqur dhe te urtë.
Folem për shkrime - poezi
me ketë poet të brezit te ri.
Unë i uritur për bisedë - ai fjalëpak
po entuziazmi dhe vullneti i vlonte ne gjak.
U ndava i kënaqur me Albinin e profesorit Naim
- se tek ai e pash shpirtin e profesorit tim.
TI JE...
(Shkreimtarit Riza Greiçevci)
Ti je,
Frymëzim për luftëtarin
- Vdekje për trathtarin.
Ti je,
Shqipja e flamurit
fjala e dhenë e burrit.
Ti je,
Bir i Drenicës
pushka e Azem Galicës.
Ti je,
Zemra e shqiptarit
shpirti i Adem Jasharit.
Ti je,
Gjaku i Fazlisë
poet i luftës-poet i lirisë.
MIKES
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
te të them sa shumë të dua.
Njëqind herë te mallkoj ty
njëmijë herë mallkoj vetën,
Për çdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen...!
ERDHËN HIJENAT...
(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)
Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.
Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.
Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.
Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.
Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.
Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.
O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena.
FJALA
Fjala nga gjuha rrëshqet
mjer ai që s'e kalon
nëpër zemer te vet.
Kur del nga goja
nuk kthehet pas,
qoftë e idhet
apo plot gas.
Kur fjala peshohet
dhe del me rend,
fjala zë vend.
Ka fjalë te kota
qe sapo u hapët dera,
i merr me vete era.
Fjala - zemrën lendon
fjala - zëmrat sheron!
(Njė poet ,njė mik i mirė
- na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)
Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.
Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.
Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.
Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.
MIKUT ME KITARË
(Ismet Kadishanit)
Ishin kohë të vështira
- nën sundimin barbar,
kur e njoha djaloshin flokgjatë
- Ismet Kadishanin më kitarë.
Zërin e kitarës t'ia dëgjoi
edhe Tirana edhe Prishtina,
- tek luaje mbi telat e saj
në Skenderaj-buzë lumt Klina.
Atë që e kishin nis trimat me pushkë
- Dada Shotë e Azem Galica ,
Po e vazhdonit ju me shokë
pranë Shoqërisë Kulturo-artistike"Drenica".
Gurë i madh i kulturës
n'themel te kësaj shoqërie ishe,
t'mbahet gjalle kultura kombetare
- te vetmin qellim e kishe.
Tingujt e kitarës tende
ishin plumba për armikun,
- inspirim,vullnet e forcë
për trimat - për mikun .
Dhe,tash kur mbi flokët tuaja
- ka filluar të bie dëborë ,
kurrë s'e trathtove artin
gjithmonë më kitarë n'dorë.
- Mos t'u kalbëshin gishtat
gitarës gjithmonë t'i shkoftë zani,
- jetofshë sa jetonë Shqiptaria
O mik, o vëlla - Ismet Kadishani
ME VELLAUT NGA TIRANA
( Edip Dacit )
u takuam ne shesh
ne qender te Tiranes
me mikun Edip Daci
si dy vellezer te nje nanes.
u perqafuam vellazerisht
me zemren plot zjarr,
edh pse kurr sishim takuar
- kjo ishte hera e pare.
Ai me fliste per diktaturen
une per represionet e shkaut,
i hapem zemren njeri tjetrit
sikur vellau - vellaut.
Te etshem per bisede
flisnim me plote malle,
me behej se bashke me ne
gezohej edhe skenderbeu mbi kale.
Edipi ngeli n Tirane
per Kosove u nisa une
me gezimin ne zemre
me nje vella me shume,
TAKIMI NA NGELI PENG...
(Nje poet ,nje mik i mire - na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)
Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.
Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.
Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.
Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.
VALET...
Valet e jetes
Si valet e detit,
Here vijne te qeta
Here si te termetit.
Here t'nxjerrin n'breg
Here t'marrin me veti,
- here thua shpetova
- here erdhe kjameti !
TEMPUJT TANË...
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë -
...Vatikanin e di'në .
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
NDIZNI ZJARRET
(Nates se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarret ndezni gjithandej
ju qe gjak shqiptari keni nder dej.
Se kete dite u ndez jarri i Lirisë
Në Drenicë -ne zemer te Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
ne Prekazin e Ahmet Delis.
Jasharajt u ben flakadan
qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,
E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz
- trimat e moren nga nje gacë,
Dhe ndezen zjarret e Lirise
Në te gjitha anet e Dardanisë.
ERDHËN HIJENAT...
(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)
Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.
Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.
Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.
Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.
Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.
Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.
O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena.
NËNTORI MUAJ I SHTRENJTË I SHQIPTARISË
Sonte festë ka shqiptaria
nga Tivari deri te Cameria,
- andaj ndezni zjarret
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festojnë edhe varret
andaj - ndizni zjarret..
ATA QENDROJNË...
(Popullit tim - popullit të Kosovës)
Nata i err -
mëngjesi s'dihet a i çel.
I vdekuri dhe i gjalli
në një vend
për një qellim...
Njerëzit shendërrohen
në sy e veshë ,
përqafohen me barot
Ata shendërrohen në gurë
e gurët në mur
- QENDRESË...
Fëmijët atje
lodër të parë kanë vdekjen
- ka kohë që e luajnë ketë lojë!
Ata jetojnë për te ardhmën
- nata i errë
mëngjesi s'dihet a i çel.
Ata qëndrojnë për të nesërmen
e atyre që vijnë
për të shtrenjtën LIRI...
Nürnberg , '99
BISEDË ME KULLËN
1.
Sa stuhitë t'kanë rrahur
çatisë - murit
e s'kanë mundur të rrënojnë
-kulla ime e mirë
-kula ime e gurit.
2.
C'dritare t'ngushta ke
nëpër to s'ka depërtuar as era,
sa herë në këto frexhi
kokën e ka shtrirë mamxerrja.
Sot me këtë qyski
(ngadalë-me kujdes)
do t'i heq gurët një nga një
e ti mos u hidhëro kulla ime
mbi themelin tënd
do t'ndërtojmë pallat të ri.
3.
Shih,ç'është ky plis këtu
- mes baltës e gurit
ja edhe një copë e flamurit
shih edhe dy tela të çiftelisë
pa shih pashë sytë e ballit
këtu qenka edhe bishti i kalit,
pranë qenka edhe një letër
një porosi më fjalë jo t'kota
"Dritarët ktheni kah dielli
- kah bota..."
4.
Ja thëmel i kullës
mbi ty ngritëm mur të ri
telat i zgjatëm në çifteli
e bishti i kalit -
n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'
e plisi?!
(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)
në kokat tona qëndron me krenari,
dritarët i kemi kthy kah dielli
kah bota - sipas t'gjyshit porosi.
Pa dëgjo,dëgjo
ç'këngë e bukur
lahuta me çiftelinë
- në orkesrinë
japin koncert për LIRINË...
BILBILIT TE KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
MALL
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Përjashta i ftohtë-akull
Brenda digjem-zjarr.
Para Kullës s’Ajfelit
Kujtimet m' kapin për dore
Më kthejnë në atdhe
Në tokën arbërore.
Më çojnë në vendlindje
Më kthejnë në fëmijëri
Në kohën e skamjes
- Por, plot dashuri.
Më shëtisin maleve
Majave të shpatit,
Zbathur si dikur
Rrugëve të fshatit .
Më shëtisin dhiareve
Krojeve me ujë bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.
Ah, t‘kisha mundësi
Sonte, Kullën e Ajfelit
Do ta kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!
MIKËS
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
të te themë sa shumë të dua.
Njëqind herë të mallkoj ty
njëmiherë e mallkoj jetën,
për cdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen!
LISI DËSHMITAR
Si sot më kujtohet
takimi ynë i parë,
një ditë pranvere
tek lisi - në arë.
- Inicialet tona
i gëdhendem në lis,
dy zemra t'bashkuara
- shigjetën n'mjedis.
Pastaj,na u ndanë rrugët
- u ndamë edhe ne,
unë ika ne mergim
- ti ngele n'atdhe.
Pas shumë e shumë vitesh
n'atdhe me kthej jeta,
- në arë s'ishte lisi
as ty kund nuk t'gjeta.
Ndoshta m'i ke harruar
- iniciale e emer,
por unë emrin tend
e kam gëdhend n'zemër.
NJË LETER ME LOTË...
Jashtë pandërpre binte shi
parmakët e dritarës i rrahte era,
në dhomën time mbretëronte qetësi
-larg qenve u ndihej potera.
Afër dritarës u dëgju një zë,
shkova pran - s'pashë askend,
mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',
-brenda avulli kish zë vend.
Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria
rrodhën këto fjalë spontanisht,
- këto ishin fjalët e mia
që i shkrova mbi xham me gisht.
U ktheva ku isha më parë
në dorë rroka laps e letër,
fotografia jote qendronte përball
- sytë drejtuar lartë në etër.
Filloj padashur te më dridhej dora
tentimi që të shkruaj ishte i kot,
trupi m'u bë më i ftohët se bora
mbi leter rrodhën dy pika lotë.
Adaj,të bardhë merre këtë letër
pse? - mund të dishë dhe ti,
për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër
- ketë herë prano lotët e mi.
DHELPRA DHE RRUSHI
Një dhelpër e uritur
duke bredhur n' fushë,
- befas para i doli
një hardhi plot rrush.
Asaj i shkëlqyen sytë
- foli duke qesh,
tash do të ha të terin
s'do ta le asnjë kalavesh.
rrushin që ishte lartë
- nuk e arriti dot ,
nga inati e mërdhezur
iu mbushen sytë lotë :
- Qendro rrush i zi
varur n'hardhi - lart,
sepse , unë s'te ha
se ti je i thartë...!
NE BAJGORE - SI NE VLORE
Erdhi baca Ise
Me kobure e plis,
- I madh si lis.
Si lisi n'mal
I heshtur, pa fjale
Si gjithe vertikal.
Neper Shqiperi
Trup e terthure
Me flamur si dikur.
Hipur mbi kal
E tha veq nje fjale
- do t'shkoj ne Shale.
Kalin e ndali me fren
Kur erdhi ne Prizeren.
N'Dukagjin u ndal pak
-Iu kam vellezer me gjak
Shpesh me keni ba konak.
U ndal dhe n'Prekaz
Shkiet, tha:
Qenkan ba gaz.
Frerin ia terhoqi atllarit
Te kulla e Adem Jasharit.
Kur arriti ne Bajgore
Erdhe ketu tha i thone Vlore.
Qe t'pushosh u shtrive o trim
Afer kulles tuaj - ne Boletin.
Pô, si jemi nuk na vete
Ndoshta s'te pelqeu si na gjete?!!!
VALET...
Valet e jetes
Si valet e detit,
Here vijne te qeta
Here si te termetit.
Here t'nxjerrin n'breg
Here t'marrin me veti,
- here thua shpetova
- here erdhe kjameti !
ME VELLAUT NGA TIRANA
( Edip Dacit )
u takuam ne shesh
ne qender te Tiranes
me mikun Edip Daci
si dy vellezer te nje nanes.
u perqafuam vellazerisht
me zemren plot zjarr,
edh pse kurr sishim takuar
- kjo ishte hera e pare.
Ai me fliste per diktaturen
une per represionet e shkaut,
i hapem zemren njeri tjetrit
sikur vellau - vellaut.
Te etshem per bisede
flisnim me plote malle,
me behej se bashke me ne
gezohej edhe skenderbeu mbi kale.
Edipi ngeli n Tirane
per Kosove u nisa une
me gezimin ne zemre
me nje vella me shume,
TAKIMI NA NGELI PENG...
(Nje poet ,nje mik i mire - na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)
Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.
Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.
Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.
Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.
TEMPUJT TANË...
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë -
...Vatikanin e di'në .
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
NDIZNI ZJARRET
(Nates se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarret ndezni gjithandej
ju qe gjak shqiptari keni nder dej.
Se kete dite u ndez jarri i Lirisë
Në Drenicë -ne zemer te Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
ne Prekazin e Ahmet Delis.
Jasharajt u ben flakadan
qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,
E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz
- trimat e moren nga nje gacë,
Dhe ndezen zjarret e Lirise
Në te gjitha anet e Dardanisë.
Sonte festë ka shqiptaria
nga Tivari deri te Cameria,
- andaj ndezni zjarret
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festojnë edhe varret
andaj - ndizni zjarret..
ATA QENDROJNË...
(Popullit tim - popullit të Kosovës)
Nata i err -
mëngjesi s'dihet a i çel.
I vdekuri dhe i gjalli
në një vend
për një qellim...
Njerëzit shendërrohen
në sy e veshë ,
përqafohen me barot
Ata shendërrohen në gurë
e gurët në mur
- QENDRESË...
Fëmijët atje
lodër të parë kanë vdekjen
- ka kohë që e luajnë ketë lojë!
Ata jetojnë për te ardhmën
- nata i errë
mëngjesi s'dihet a i çel.
Ata qëndrojnë për të nesërmen
e atyre që vijnë
për të shtrenjtën LIRI...
Nürnberg , '99
BISEDË ME KULLËN
1.
Sa stuhitë t'kanë rrahur
çatisë - murit
e s'kanë mundur të rrënojnë
-kulla ime e mirë
-kula ime e gurit.
2.
C'dritare t'ngushta ke
nëpër to s'ka depërtuar as era,
sa herë në këto frexhi
kokën e ka shtrirë mamxerrja.
Sot me këtë qyski
(ngadalë-me kujdes)
do t'i heq gurët një nga një
e ti mos u hidhëro kulla ime
mbi themelin tënd
do t'ndërtojmë pallat të ri.
3.
Shih,ç'është ky plis këtu
- mes baltës e gurit
ja edhe një copë e flamurit
shih edhe dy tela të çiftelisë
pa shih pashë sytë e ballit
këtu qenka edhe bishti i kalit,
pranë qenka edhe një letër
një porosi më fjalë jo t'kota
"Dritarët ktheni kah dielli
- kah bota..."
4.
Ja thëmel i kullës
mbi ty ngritëm mur të ri
telat i zgjatëm në çifteli
e bishti i kalit -
n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'
e plisi?!
(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)
në kokat tona qëndron me krenari,
dritarët i kemi kthy kah dielli
kah bota - sipas t'gjyshit porosi.
Pa dëgjo,dëgjo
ç'këngë e bukur
lahuta me çiftelinë
- në orkesrinë
japin koncert për LIRINË...
BILBILIT TE KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
MALL
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Përjashta i ftohtë-akull
Brenda digjem-zjarr.
Para Kullës s’Ajfelit
Kujtimet m' kapin për dore
Më kthejnë në atdhe
Në tokën arbërore.
Më çojnë në vendlindje
Më kthejnë në fëmijëri
Në kohën e skamjes
- Por, plot dashuri.
Më shëtisin maleve
Majave të shpatit,
Zbathur si dikur
Rrugëve të fshatit .
Më shëtisin dhiareve
Krojeve me ujë bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.
Ah, t‘kisha mundësi
Sonte, Kullën e Ajfelit
Do ta kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!
MIKËS
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
të te themë sa shumë të dua.
Njëqind herë të mallkoj ty
njëmiherë e mallkoj jetën,
për cdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen!
LISI DËSHMITAR
Si sot më kujtohet
takimi ynë i parë,
një ditë pranvere
tek lisi - në arë.
- Inicialet tona
i gëdhendem në lis,
dy zemra t'bashkuara
- shigjetën n'mjedis.
Pastaj,na u ndanë rrugët
- u ndamë edhe ne,
unë ika ne mergim
- ti ngele n'atdhe.
Pas shumë e shumë vitesh
n'atdhe me kthej jeta,
- në arë s'ishte lisi
as ty kund nuk t'gjeta.
Ndoshta m'i ke harruar
- iniciale e emer,
por unë emrin tend
e kam gëdhend n'zemër.
NJË LETER ME LOTË...
Jashtë pandërpre binte shi
parmakët e dritarës i rrahte era,
në dhomën time mbretëronte qetësi
-larg qenve u ndihej potera.
Afër dritarës u dëgju një zë,
shkova pran - s'pashë askend,
mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',
-brenda avulli kish zë vend.
Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria
rrodhën këto fjalë spontanisht,
- këto ishin fjalët e mia
që i shkrova mbi xham me gisht.
U ktheva ku isha më parë
në dorë rroka laps e letër,
fotografia jote qendronte përball
- sytë drejtuar lartë në etër.
Filloj padashur te më dridhej dora
tentimi që të shkruaj ishte i kot,
trupi m'u bë më i ftohët se bora
mbi leter rrodhën dy pika lotë.
Adaj,të bardhë merre këtë letër
pse? - mund të dishë dhe ti,
për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër
- ketë herë prano lotët e mi.
DHELPRA DHE RRUSHI
Një dhelpër e uritur
duke bredhur n' fushë,
- befas para i doli
një hardhi plot rrush.
Asaj i shkëlqyen sytë
- foli duke qesh,
tash do të ha të terin
s'do ta le asnjë kalavesh.
rrushin që ishte lartë
- nuk e arriti dot ,
nga inati e mërdhezur
iu mbushen sytë lotë :
- Qendro rrush i zi
varur n'hardhi - lart,
se , unë s'te ha
- se ti je i i thartë!
PREMTIME...
Një djalë sykaltrosh
- pak pa rënë nata,
e ndaloj në rrugë
një vajzë më flokët e gjata!
Nëse behesh e imja
nëse më pranon,
do t'besh jetë të lumtur
si mbretëreshë në fron.
Do shetisim gjithkah
kah te duash ti vet,
do te qoj n'mal
do t'qoj edhe n'det.
Do t'blej dhe feriri
cka të duash pastaj,
do t'qoj në majorkë
do shkojm dhe n'dubaj.
Do t'dhuroj shtepi
mandej dhe pallate
vetem t'jesh e imja
t'jem pranë zemres sate.
Parfume te shtrenjta
për garderobë s'ka fjalë,
cka t'do zemra jote
unë ka me te falë.
shpejt nderhyri vajza
me flokët e gjata,
folë cka të duash
se tash është fushata.
c
Breza e breza
luftuan pa nda,
me pushtues te eger
me turk e shkja.
Për liri luftuam gjithë jeten
e s'menduam qe kur t'ie ajo
do ta ham vetvehtën!
KUMANOVA PO THËRRET
Me vaj n'buzë
Thërret Kumanova,
Ku ashtë Shqipëria
Ku është Kosova.
Një burri
Del prej varri,
flet merzitshë
Ismet Jashari.
Ku I kam shokët e idealit
Për liri kur u ngjiyem malit.
Qe u betuam
Në një flamur,
Pa u bashku
Mos mu ndal kurr.
Laqja e trimav
Fletë më lot,
Shokët tu
Vella i thërret kot.
Shumë kan hy
Në politikë,
Luftë po bajnë
Veq për karrigë.
Ma e vlefshme
Për ta partia,
Se sa kombi e liria.
Haj medet
Thotë Kumanova,
Atëherë unë
Per çka luftova?!
Në një shkollë
diku në përendim,
mësuesja i pyet nëxenësit
në Mësim
Fjalêt e veneres
e preken mësuesen e re,
sepse gjatë verës
në shkojmë në atëdhe
U takuan një ditë
në mirtovice tek ura
pa kuju e pa pritë
veza dhe kërpudha.
Dhe fillluan te flasin
qe ta bindin miletin,
kërkush sikur ne
s'e udheheq qytetin.
N'fund foli një plakë
i e qytetit te ura,
ju asgjë s'mund te beni
pos omlet me kërpudha!
PSE GJITHË KJO NDARJE ?!
Me dekada komunizmi
- na ka shtru n'dajak,
vetë e kimi kërkuar
sistemin shumëpartiak.
Kështu si po sillemi
po ia nxjerrim bojën,
- vërtetë n'demokraci
a po dim me lujtë lojën?!
Njëri e shanë Hashimin
tjetri Behxhet Pacollin,
njëri e shanë Haradinin
-tjetri e shanë KFOR-in.
Njëri e shanë Drenicën
tjetri e shanë Dukagjinin,
njëri e shanë Llapin
tjetri e shanë Anadrinin!
Kemi drejtë me dashtë
partinë me t'cilën jena,
- po partitë tjara
me i sha drejtë s'kena!
- Plagët e luftës
nuk janë mbyll hala,
kur ishim në luftë
njëri tjetrit - vëlla.
Kemi ndarë këngëtarë
- kemi ndarë poet,
u bem gazi i botës
- për ne haj medet.
Për inate partiake
shpejtë na kcen kanari,
shahet - qëveria
shahet dhe kryetari.
Me pas pasë në luftë
kaq shumë patriota,
nuk kish pasë nëvojë
me na ndihmu' bota.
T'ia vëjm gishtin kokës
- të mbledhim mendë,
që t'na presë sopata
t'gjithëve në një vend.
Hiena - gojëhapur
të dera po na pret,
kujtone përrallën :
"ujku dhe dy qetë"!
NE BAJGORE - SI NE VLORE
Erdhi baca Ise
Me kobure e plis
- I gjate si lis.
Si lis n'mal
I heshtur,pa fjale
Si gjithe vertikal.
Shqiperise i ra
Trup e terthure
Me flamur-si dikur.
Hipur permbi kale
E tha veq nje fjale
Do t'shkoj ne Shale.
Kalin e preku n'fren
Kur erdhe n'Prizeren.
N'Dukagjin u ndale pak
shpesh m'keni ba konak
- U kam vellezer me gjak.
Me pas
Shko n'Prekaz
- Shkiet kokan ba gaz!
Frerin ia tehoqe atllarit
Te kulla e Adem Jasharit.
Arriti ne Shale - Bajgore
- edhe ketu i thone Vlore.
Te kulla - ne Boletin
Do t'pushosh o trim.
Po , si jeni nuk na vete
Ndoshta s'te peqeu si na gjete?!
11.06.2015
AI JETON...
(Ismet Jasharit-Kumanova)
Qysh kur ishte i vogël
edhe në rini,
urrejtja mbolli për anmiq
- dashuria për atdhe e Liri.
Anmiku po i tregonte dhebet
- flak digjej Kosova,
n'ball te luftës i patrembur
- Koamndant Kumanova.
Anmiku don pelumb
thoshte Ismet jashari,
fjalës s'kan kuptim
me zjarr shuhet zjarri.
S'ka kush qe na ndal
- rrugën dhe idealin,
te vdekur janë veq ata
qe atdheut jetën s'a falin.
Për te ishte njësoj
Ilirida,Presheva e Cameria,
se ideale mbi idealet
Për te ishte Shqiptaria
Detyrë mbi detyra
bashkimi kombetar,
ndaj jeton në zemrat
e kombit shqiptar!
-
AI THËRRET...
Mbi supet e tija shtalbake
hallet ma të rënda se trupi,
rrethuar me pasanik
qe s’e din cka eshte turpi.
Kalon para politikanve
para njerëzve t’biznesit
me fytyrën ma te zezë
se ngjyra e Mercedesit.
A keni nevojë për karrocë
a doni shkrepsa,cigare,
në këtë botë injorantesh
- përpelitet për idare !
Thërret ,thërrët e thërret
mëkot - s’ka përgjegjje
- zëri i ti s’dëgjohet me vesh
hhhkk
po me zemër e ndergjegjje !
TEMPUJT TANË...
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë -
...Vatikanin e di'në .
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
NDIZNI ZJARRET
(Nates se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarret ndezni gjithandej
ju qe gjak shqiptari keni nder dej.
Se kete dite u ndez jarri i Lirisë
Në Drenicë -ne zemer te Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
ne Prekazin e Ahmet Delis.
Jasharajt u ben flakadan
qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,
E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz
- trimat e moren nga nje gacë,
Dhe ndezen zjarret e Lirise
Në te gjitha anet e Dardanisë.
ERDHËN HIJENAT...
(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)
Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.
Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.
Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.
Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.
Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.
Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.
O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena.
NËNTORI MUAJ I SHTRENJTË I SHQIPTARISË
Sonte festë ka shqiptaria
nga Tivari deri te Cameria,
- andaj ndezni zjarret
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festojnë edhe varret
andaj - ndizni zjarret..
ATA QENDROJNË...
(Popullit tim - popullit të Kosovës)
Nata i err -
mëngjesi s'dihet a i çel.
I vdekuri dhe i gjalli
në një vend
për një qellim...
Njerëzit shendërrohen
në sy e veshë ,
përqafohen me barot
Ata shendërrohen në gurë
e gurët në mur
- QENDRESË...
Fëmijët atje
lodër të parë kanë vdekjen
- ka kohë që e luajnë ketë lojë!
Ata jetojnë për te ardhmën
- nata i errë
mëngjesi s'dihet a i çel.
Ata qëndrojnë për të nesërmen
e atyre që vijnë
për të shtrenjtën LIRI...
Nürnberg , '99
BISEDË ME KULLËN
1.
Sa stuhitë t'kanë rrahur
çatisë - murit
e s'kanë mundur të rrënojnë
-kulla ime e mirë
-kula ime e gurit.
2.
C'dritare t'ngushta ke
nëpër to s'ka depërtuar as era,
sa herë në këto frexhi
kokën e ka shtrirë mamxerrja.
Sot me këtë qyski
(ngadalë-me kujdes)
do t'i heq gurët një nga një
e ti mos u hidhëro kulla ime
mbi themelin tënd
do t'ndërtojmë pallat të ri.
3.
Shih,ç'është ky plis këtu
- mes baltës e gurit
ja edhe një copë e flamurit
shih edhe dy tela të çiftelisë
pa shih pashë sytë e ballit
këtu qenka edhe bishti i kalit,
pranë qenka edhe një letër
një porosi më fjalë jo t'kota
"Dritarët ktheni kah dielli
- kah bota..."
4.
Ja thëmel i kullës
mbi ty ngritëm mur të ri
telat i zgjatëm në çifteli
e bishti i kalit -
n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'
e plisi?!
(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)
në kokat tona qëndron me krenari,
dritarët i kemi kthy kah dielli
kah bota - sipas t'gjyshit porosi.
Pa dëgjo,dëgjo
ç'këngë e bukur
lahuta me çiftelinë
- në orkesrinë
japin koncert për LIRINË...
BILBILIT TE KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
MALL
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Përjashta i ftohtë-akull
Brenda digjem-zjarr.
Para Kullës s’Ajfelit
Kujtimet m' kapin për dore
Më kthejnë në atdhe
Në tokën arbërore.
Më çojnë në vendlindje
Më kthejnë në fëmijëri
Në kohën e skamjes
- Por, plot dashuri.
Më shëtisin maleve
Majave të shpatit,
Zbathur si dikur
Rrugëve të fshatit .
Më shëtisin dhiareve
Krojeve me ujë bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.
Ah, t‘kisha mundësi
Sonte, Kullën e Ajfelit
Do ta kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!
MIKËS
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
të te themë sa shumë të dua.
Njëqind herë të mallkoj ty
njëmiherë e mallkoj jetën,
për cdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen!
LISI DËSHMITAR
Si sot më kujtohet
takimi ynë i parë,
një ditë pranvere
tek lisi - në arë.
- Inicialet tona
i gëdhendem në lis,
dy zemra t'bashkuara
- shigjetën n'mjedis.
Pastaj,na u ndanë rrugët
- u ndamë edhe ne,
unë ika ne mergim
- ti ngele n'atdhe.
Pas shumë e shumë vitesh
n'atdhe me kthej jeta,
- në arë s'ishte lisi
as ty kund nuk t'gjeta.
Ndoshta m'i ke harruar
- iniciale e emer,
por unë emrin tend
e kam gëdhend n'zemër.
NJË LETER ME LOTË...
Jashtë pandërpre binte shi
parmakët e dritarës i rrahte era,
në dhomën time mbretëronte qetësi
-larg qenve u ndihej potera.
Afër dritarës u dëgju një zë,
shkova pran - s'pashë askend,
mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',
-brenda avulli kish zë vend.
Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria
rrodhën këto fjalë spontanisht,
- këto ishin fjalët e mia
që i shkrova mbi xham me gisht.
U ktheva ku isha më parë
në dorë rroka laps e letër,
fotografia jote qendronte përball
- sytë drejtuar lartë në etër.
Filloj padashur te më dridhej dora
tentimi që të shkruaj ishte i kot,
trupi m'u bë më i ftohët se bora
mbi leter rrodhën dy pika lotë.
Adaj,të bardhë merre këtë letër
pse? - mund të dishë dhe ti,
për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër
- ketë herë prano lotët e mi.
DHELPRA DHE RRUSHI
Një dhelpër e uritur
duke bredhur n' fushë,
- befas para i doli
një hardhi plot rrush.
Asaj i shkëlqyen sytë
- foli duke qesh,
tash do të ha të terin
s'do ta le asnjë kalavesh.
rrushin që ishte lartë
- nuk e arriti dot ,
nga inati e mërdhezur
iu mbushen sytë lotë :
- Qendro rrush i zi
varur n'hardhi - lart,
sepse , unë s'te ha
se ti je i thartë...!
NE BAJGORE - SI NE VLORE
Erdhi baca Ise
Me kobure e plis,
- I madh si lis.
Si lisi n'mal
I heshtur, pa fjale
Si gjithe vertikal.
Neper Shqiperi
Trup e terthure
Me flamur si dikur.
Hipur mbi kal
E tha veq nje fjale
- do t'shkoj ne Shale.
Kalin e ndali me fren
Kur erdhi ne Prizeren.
N'Dukagjin u ndal pak
-Iu kam vellezer me gjak
Shpesh me keni ba konak.
U ndal dhe n'Prekaz
Shkiet, tha:
Qenkan ba gaz.
Frerin ia terhoqi atllarit
Te kulla e Adem Jasharit.
Kur arriti ne Bajgore
Erdhe ketu tha i thone Vlore.
Qe t'pushosh u shtrive o trim
Afer kulles tuaj - ne Boletin.
Pô, si jemi nuk na vete
Ndoshta s'te pelqeu si na gjete?!!!
VALET...
Valet e jetes
Si valet e detit,
Here vijne te qeta
Here si te termetit.
Here t'nxjerrin n'breg
Here t'marrin me veti,
- here thua shpetova
- here erdhe kjameti !
ME VELLAUT NGA TIRANA
( Edip Dacit )
u takuam ne shesh
ne qender te Tiranes
me mikun Edip Daci
si dy vellezer te nje nanes.
u perqafuam vellazerisht
me zemren plot zjarr,
edh pse kurr sishim takuar
- kjo ishte hera e pare.
Ai me fliste per diktaturen
une per represionet e shkaut,
i hapem zemren njeri tjetrit
sikur vellau - vellaut.
Te etshem per bisede
flisnim me plote malle,
me behej se bashke me ne
gezohej edhe skenderbeu mbi kale.
Edipi ngeli n Tirane
per Kosove u nisa une
me gezimin ne zemre
me nje vella me shume,
TAKIMI NA NGELI PENG...
(Nje poet ,nje mik i mire - na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)
Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.
Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.
Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.
Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.
TEMPUJT TANË...
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë -
...Vatikanin e di'në .
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
NDIZNI ZJARRET
(Nates se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarret ndezni gjithandej
ju qe gjak shqiptari keni nder dej.
Se kete dite u ndez jarri i Lirisë
Në Drenicë -ne zemer te Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
ne Prekazin e Ahmet Delis.
Jasharajt u ben flakadan
qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,
E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz
- trimat e moren nga nje gacë,
Dhe ndezen zjarret e Lirise
Në te gjitha anet e Dardanisë.
Sonte festë ka shqiptaria
nga Tivari deri te Cameria,
- andaj ndezni zjarret
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festojnë edhe varret
andaj - ndizni zjarret..
ATA QENDROJNË...
(Popullit tim - popullit të Kosovës)
Nata i err -
mëngjesi s'dihet a i çel.
I vdekuri dhe i gjalli
në një vend
për një qellim...
Njerëzit shendërrohen
në sy e veshë ,
përqafohen me barot
Ata shendërrohen në gurë
e gurët në mur
- QENDRESË...
Fëmijët atje
lodër të parë kanë vdekjen
- ka kohë që e luajnë ketë lojë!
Ata jetojnë për te ardhmën
- nata i errë
mëngjesi s'dihet a i çel.
Ata qëndrojnë për të nesërmen
e atyre që vijnë
për të shtrenjtën LIRI...
Nürnberg , '99
BISEDË ME KULLËN
1.
Sa stuhitë t'kanë rrahur
çatisë - murit
e s'kanë mundur të rrënojnë
-kulla ime e mirë
-kula ime e gurit.
2.
C'dritare t'ngushta ke
nëpër to s'ka depërtuar as era,
sa herë në këto frexhi
kokën e ka shtrirë mamxerrja.
Sot me këtë qyski
(ngadalë-me kujdes)
do t'i heq gurët një nga një
e ti mos u hidhëro kulla ime
mbi themelin tënd
do t'ndërtojmë pallat të ri.
3.
Shih,ç'është ky plis këtu
- mes baltës e gurit
ja edhe një copë e flamurit
shih edhe dy tela të çiftelisë
pa shih pashë sytë e ballit
këtu qenka edhe bishti i kalit,
pranë qenka edhe një letër
një porosi më fjalë jo t'kota
"Dritarët ktheni kah dielli
- kah bota..."
4.
Ja thëmel i kullës
mbi ty ngritëm mur të ri
telat i zgjatëm në çifteli
e bishti i kalit -
n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'
e plisi?!
(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)
në kokat tona qëndron me krenari,
dritarët i kemi kthy kah dielli
kah bota - sipas t'gjyshit porosi.
Pa dëgjo,dëgjo
ç'këngë e bukur
lahuta me çiftelinë
- në orkesrinë
japin koncert për LIRINË...
BILBILIT TE KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
MALL
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Përjashta i ftohtë-akull
Brenda digjem-zjarr.
Para Kullës s’Ajfelit
Kujtimet m' kapin për dore
Më kthejnë në atdhe
Në tokën arbërore.
Më çojnë në vendlindje
Më kthejnë në fëmijëri
Në kohën e skamjes
- Por, plot dashuri.
Më shëtisin maleve
Majave të shpatit,
Zbathur si dikur
Rrugëve të fshatit .
Më shëtisin dhiareve
Krojeve me ujë bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.
Ah, t‘kisha mundësi
Sonte, Kullën e Ajfelit
Do ta kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!
MIKËS
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
të te themë sa shumë të dua.
Njëqind herë të mallkoj ty
njëmiherë e mallkoj jetën,
për cdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen!
LISI DËSHMITAR
Si sot më kujtohet
takimi ynë i parë,
një ditë pranvere
tek lisi - në arë.
- Inicialet tona
i gëdhendem në lis,
dy zemra t'bashkuara
- shigjetën n'mjedis.
Pastaj,na u ndanë rrugët
- u ndamë edhe ne,
unë ika ne mergim
- ti ngele n'atdhe.
Pas shumë e shumë vitesh
n'atdhe me kthej jeta,
- në arë s'ishte lisi
as ty kund nuk t'gjeta.
Ndoshta m'i ke harruar
- iniciale e emer,
por unë emrin tend
e kam gëdhend n'zemër.
NJË LETER ME LOTË...
Jashtë pandërpre binte shi
parmakët e dritarës i rrahte era,
në dhomën time mbretëronte qetësi
-larg qenve u ndihej potera.
Afër dritarës u dëgju një zë,
shkova pran - s'pashë askend,
mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',
-brenda avulli kish zë vend.
Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria
rrodhën këto fjalë spontanisht,
- këto ishin fjalët e mia
që i shkrova mbi xham me gisht.
U ktheva ku isha më parë
në dorë rroka laps e letër,
fotografia jote qendronte përball
- sytë drejtuar lartë në etër.
Filloj padashur te më dridhej dora
tentimi që të shkruaj ishte i kot,
trupi m'u bë më i ftohët se bora
mbi leter rrodhën dy pika lotë.
Adaj,të bardhë merre këtë letër
pse? - mund të dishë dhe ti,
për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër
- ketë herë prano lotët e mi.
DHELPRA DHE RRUSHI
Një dhelpër e uritur
duke bredhur n' fushë,
- befas para i doli
një hardhi plot rrush.
Asaj i shkëlqyen sytë
- foli duke qesh,
tash do të ha të terin
s'do ta le asnjë kalavesh.
rrushin që ishte lartë
- nuk e arriti dot ,
nga inati e mërdhezur
iu mbushen sytë lotë :
- Qendro rrush i zi
varur n'hardhi - lart,
se , unë s'te ha
- se ti je i i thartë!
PREMTIME...
Një djalë sykaltrosh
- pak pa rënë nata,
e ndaloj në rrugë
një vajzë më flokët e gjata!
Nëse behesh e imja
nëse më pranon,
do t'besh jetë të lumtur
si mbretëreshë në fron.
Do shetisim gjithkah
kah te duash ti vet,
do te qoj n'mal
do t'qoj edhe n'det.
Do t'blej dhe feriri
cka të duash pastaj,
do t'qoj në majorkë
do shkojm dhe n'dubaj.
Do t'dhuroj shtepi
mandej dhe pallate
vetem t'jesh e imja
t'jem pranë zemres sate.
Parfume te shtrenjta
për garderobë s'ka fjalë,
cka t'do zemra jote
unë ka me te falë.
shpejt nderhyri vajza
me flokët e gjata,
folë cka të duash
se tash është fushata.
c
Breza e breza
luftuan pa nda,
me pushtues te eger
me turk e shkja.
Për liri luftuam gjithë jeten
e s'menduam qe kur t'ie ajo
do ta ham vetvehtën!
KUMANOVA PO THËRRET
Me vaj n'buzë
Thërret Kumanova,
Ku ashtë Shqipëria
Ku është Kosova.
Një burri
Del prej varri,
flet merzitshë
Ismet Jashari.
Ku I kam shokët e idealit
Për liri kur u ngjiyem malit.
Qe u betuam
Në një flamur,
Pa u bashku
Mos mu ndal kurr.
Laqja e trimav
Fletë më lot,
Shokët tu
Vella i thërret kot.
Shumë kan hy
Në politikë,
Luftë po bajnë
Veq për karrigë.
Ma e vlefshme
Për ta partia,
Se sa kombi e liria.
Haj medet
Thotë Kumanova,
Atëherë unë
Per çka luftova?!
Në një shkollë
diku në përendim,
mësuesja i pyet nëxenësit
në Mësim
Fjalêt e veneres
e preken mësuesen e re,
sepse gjatë verës
në shkojmë në atëdhe
U takuan një ditë
në mirtovice tek ura
pa kuju e pa pritë
veza dhe kërpudha.
Dhe fillluan te flasin
qe ta bindin miletin,
kërkush sikur ne
s'e udheheq qytetin.
N'fund foli një plakë
i e qytetit te ura,
ju asgjë s'mund te beni
pos omlet me kërpudha!
PSE GJITHË KJO NDARJE ?!
Me dekada komunizmi
- na ka shtru n'dajak,
vetë e kimi kërkuar
sistemin shumëpartiak.
Kështu si po sillemi
po ia nxjerrim bojën,
- vërtetë n'demokraci
a po dim me lujtë lojën?!
Njëri e shanë Hashimin
tjetri Behxhet Pacollin,
njëri e shanë Haradinin
-tjetri e shanë KFOR-in.
Njëri e shanë Drenicën
tjetri e shanë Dukagjinin,
njëri e shanë Llapin
tjetri e shanë Anadrinin!
Kemi drejtë me dashtë
partinë me t'cilën jena,
- po partitë tjara
me i sha drejtë s'kena!
- Plagët e luftës
nuk janë mbyll hala,
kur ishim në luftë
njëri tjetrit - vëlla.
Kemi ndarë këngëtarë
- kemi ndarë poet,
u bem gazi i botës
- për ne haj medet.
Për inate partiake
shpejtë na kcen kanari,
shahet - qëveria
shahet dhe kryetari.
Me pas pasë në luftë
kaq shumë patriota,
nuk kish pasë nëvojë
me na ndihmu' bota.
T'ia vëjm gishtin kokës
- të mbledhim mendë,
që t'na presë sopata
t'gjithëve në një vend.
Hiena - gojëhapur
të dera po na pret,
kujtone përrallën :
"ujku dhe dy qetë"!
NE BAJGORE - SI NE VLORE
Erdhi baca Ise
Me kobure e plis
- I gjate si lis.
Si lis n'mal
I heshtur,pa fjale
Si gjithe vertikal.
Shqiperise i ra
Trup e terthure
Me flamur-si dikur.
Hipur permbi kale
E tha veq nje fjale
Do t'shkoj ne Shale.
Kalin e preku n'fren
Kur erdhe n'Prizeren.
N'Dukagjin u ndale pak
shpesh m'keni ba konak
- U kam vellezer me gjak.
Me pas
Shko n'Prekaz
- Shkiet kokan ba gaz!
Frerin ia tehoqe atllarit
Te kulla e Adem Jasharit.
Arriti ne Shale - Bajgore
- edhe ketu i thone Vlore.
Te kulla - ne Boletin
Do t'pushosh o trim.
Po , si jeni nuk na vete
Ndoshta s'te peqeu si na gjete?!
11.06.2015
AI JETON...
(Ismet Jasharit-Kumanova)
Qysh kur ishte i vogël
edhe në rini,
urrejtja mbolli për anmiq
- dashuria për atdhe e Liri.
Anmiku po i tregonte dhebet
- flak digjej Kosova,
n'ball te luftës i patrembur
- Koamndant Kumanova.
Anmiku don pelumb
thoshte Ismet jashari,
fjalës s'kan kuptim
me zjarr shuhet zjarri.
S'ka kush qe na ndal
- rrugën dhe idealin,
te vdekur janë veq ata
qe atdheut jetën s'a falin.
Për te ishte njësoj
Ilirida,Presheva e Cameria,
se ideale mbi idealet
Për te ishte Shqiptaria
Detyrë mbi detyra
bashkimi kombetar,
ndaj jeton në zemrat
e kombit shqiptar!
ME VELLAUT NGA TIRANA
( Edip Dacit )
u takuam ne shesh
ne qender te Tiranes
me mikun Edip Daci
si dy vellezer te nje nanes.
u perqafuam vellazerisht
me zemren plot zjarr,
edh pse kurr sishim takuar
- kjo ishte hera e pare.
Ai me fliste per diktaturen
une per represionet e shkaut,
i hapem zemren njeri tjetrit
sikur vellau - vellaut.
Te etshem per bisede
flisnim me plote malle,
me behej se bashke me ne
gezohej edhe skenderbeu mbi kale.
Edipi ngeli n Tirane
per Kosove u nisa une
me gezimin ne zemre
me nje vella me shume,
TAKIMI NA NGELI PENG...
(Nje poet ,nje mik i mire - na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)
Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.
Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.
Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.
Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.
TEMPUJT TANË...
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë -
...Vatikanin e di'në .
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
NDIZNI ZJARRET
(Nates se zjarreve në Prekaz)
Sonte zjarret ndezni gjithandej
ju qe gjak shqiptari keni nder dej.
Se kete dite u ndez jarri i Lirisë
Në Drenicë -ne zemer te Arberisë
- Në Prekazin e Emin Latit
ne Prekazin e Ahmet Delis.
Jasharajt u ben flakadan
qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,
E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani
se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.
Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz
- trimat e moren nga nje gacë,
Dhe ndezen zjarret e Lirise
Në te gjitha anet e Dardanisë.
Sonte festë ka shqiptaria
nga Tivari deri te Cameria,
- andaj ndezni zjarret
se nga ai zjarr erdhi Liria.
Sonte është Nata e Madhe
sonte festojnë edhe varret
andaj - ndizni zjarret..
ATA QENDROJNË...
(Popullit tim - popullit të Kosovës)
Nata i err -
mëngjesi s'dihet a i çel.
I vdekuri dhe i gjalli
në një vend
për një qellim...
Njerëzit shendërrohen
në sy e veshë ,
përqafohen me barot
Ata shendërrohen në gurë
e gurët në mur
- QENDRESË...
Fëmijët atje
lodër të parë kanë vdekjen
- ka kohë që e luajnë ketë lojë!
Ata jetojnë për te ardhmën
- nata i errë
mëngjesi s'dihet a i çel.
Ata qëndrojnë për të nesërmen
e atyre që vijnë
për të shtrenjtën LIRI...
Nürnberg , '99
BISEDË ME KULLËN
1.
Sa stuhitë t'kanë rrahur
çatisë - murit
e s'kanë mundur të rrënojnë
-kulla ime e mirë
-kula ime e gurit.
2.
C'dritare t'ngushta ke
nëpër to s'ka depërtuar as era,
sa herë në këto frexhi
kokën e ka shtrirë mamxerrja.
Sot me këtë qyski
(ngadalë-me kujdes)
do t'i heq gurët një nga një
e ti mos u hidhëro kulla ime
mbi themelin tënd
do t'ndërtojmë pallat të ri.
3.
Shih,ç'është ky plis këtu
- mes baltës e gurit
ja edhe një copë e flamurit
shih edhe dy tela të çiftelisë
pa shih pashë sytë e ballit
këtu qenka edhe bishti i kalit,
pranë qenka edhe një letër
një porosi më fjalë jo t'kota
"Dritarët ktheni kah dielli
- kah bota..."
4.
Ja thëmel i kullës
mbi ty ngritëm mur të ri
telat i zgjatëm në çifteli
e bishti i kalit -
n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'
e plisi?!
(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)
në kokat tona qëndron me krenari,
dritarët i kemi kthy kah dielli
kah bota - sipas t'gjyshit porosi.
Pa dëgjo,dëgjo
ç'këngë e bukur
lahuta me çiftelinë
- në orkesrinë
japin koncert për LIRINË...
BILBILIT TE KOSOVËS
(Nexhmije Pagarushës)
Zëri ytë i ëmbel
çmendi zogjet e malit,
zëri yt e qoj Rexhën
- nga grazhdi i kalit.
Zëri ytë i embel
zemrat na i qon peshë,
kur kendon "mora testin"
kur këndon për bareshë.
Që sa po mendojë
e s'mund t'i bie n'fije,
te te thërras Ty bilbil
apo bilbilat - Nexhmije!
25.05.2010,Francë
MALL
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Përjashta i ftohtë-akull
Brenda digjem-zjarr.
Para Kullës s’Ajfelit
Kujtimet m' kapin për dore
Më kthejnë në atdhe
Në tokën arbërore.
Më çojnë në vendlindje
Më kthejnë në fëmijëri
Në kohën e skamjes
- Por, plot dashuri.
Më shëtisin maleve
Majave të shpatit,
Zbathur si dikur
Rrugëve të fshatit .
Më shëtisin dhiareve
Krojeve me ujë bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.
Ah, t‘kisha mundësi
Sonte, Kullën e Ajfelit
Do ta kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!
MIKËS
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
të te themë sa shumë të dua.
Njëqind herë të mallkoj ty
njëmiherë e mallkoj jetën,
për cdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen!
LISI DËSHMITAR
Si sot më kujtohet
takimi ynë i parë,
një ditë pranvere
tek lisi - në arë.
- Inicialet tona
i gëdhendem në lis,
dy zemra t'bashkuara
- shigjetën n'mjedis.
Pastaj,na u ndanë rrugët
- u ndamë edhe ne,
unë ika ne mergim
- ti ngele n'atdhe.
Pas shumë e shumë vitesh
n'atdhe me kthej jeta,
- në arë s'ishte lisi
as ty kund nuk t'gjeta.
Ndoshta m'i ke harruar
- iniciale e emer,
por unë emrin tend
e kam gëdhend n'zemër.
NJË LETER ME LOTË...
Jashtë pandërpre binte shi
parmakët e dritarës i rrahte era,
në dhomën time mbretëronte qetësi
-larg qenve u ndihej potera.
Afër dritarës u dëgju një zë,
shkova pran - s'pashë askend,
mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',
-brenda avulli kish zë vend.
Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria
rrodhën këto fjalë spontanisht,
- këto ishin fjalët e mia
që i shkrova mbi xham me gisht.
U ktheva ku isha më parë
në dorë rroka laps e letër,
fotografia jote qendronte përball
- sytë drejtuar lartë në etër.
Filloj padashur te më dridhej dora
tentimi që të shkruaj ishte i kot,
trupi m'u bë më i ftohët se bora
mbi leter rrodhën dy pika lotë.
Adaj,të bardhë merre këtë letër
pse? - mund të dishë dhe ti,
për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër
- ketë herë prano lotët e mi.
DHELPRA DHE RRUSHI
Një dhelpër e uritur
duke bredhur n' fushë,
- befas para i doli
një hardhi plot rrush.
Asaj i shkëlqyen sytë
- foli duke qesh,
tash do të ha të terin
s'do ta le asnjë kalavesh.
rrushin që ishte lartë
- nuk e arriti dot ,
nga inati e mërdhezur
iu mbushen sytë lotë :
- Qendro rrush i zi
varur n'hardhi - lart,
se , unë s'te ha
- se ti je i i thartë!
PREMTIME...
Një djalë sykaltrosh
- pak pa rënë nata,
e ndaloj në rrugë
një vajzë më flokët e gjata!
Nëse behesh e imja
nëse më pranon,
do t'besh jetë të lumtur
si mbretëreshë në fron.
Do shetisim gjithkah
kah te duash ti vet,
do te qoj n'mal
do t'qoj edhe n'det.
Do t'blej dhe feriri
cka të duash pastaj,
do t'qoj në majorkë
do shkojm dhe n'dubaj.
Do t'dhuroj shtepi
mandej dhe pallate
vetem t'jesh e imja
t'jem pranë zemres sate.
Parfume te shtrenjta
për garderobë s'ka fjalë,
cka t'do zemra jote
unë ka me te falë.
shpejt nderhyri vajza
me flokët e gjata,
folë cka të duash
se tash është fushata.
c
Breza e breza
luftuan pa nda,
me pushtues te eger
me turk e shkja.
Për liri luftuam gjithë jeten
e s'menduam qe kur t'ie ajo
do ta ham vetvehtën!
KUMANOVA PO THËRRET
Me vaj n'buzë
Thërret Kumanova,
Ku ashtë Shqipëria
Ku është Kosova.
Një burri
Del prej varri,
flet merzitshë
Ismet Jashari.
Ku I kam shokët e idealit
Për liri kur u ngjiyem malit.
Qe u betuam
Në një flamur,
Pa u bashku
Mos mu ndal kurr.
Laqja e trimav
Fletë më lot,
Shokët tu
Vella i thërret kot.
Shumë kan hy
Në politikë,
Luftë po bajnë
Veq për karrigë.
Ma e vlefshme
Për ta partia,
Se sa kombi e liria.
Haj medet
Thotë Kumanova,
Atëherë unë
Per çka luftova?!
AI JETON...
(Ismet Jasharit-Kumanova)
Qysh kur ishte i vogël
edhe në rini,
urrejtja mbolli për anmiq
- dashuria për atdhe e Liri.
Anmiku po i tregonte dhebet
- flak digjej Kosova,
n'ball te luftës i patrembur
- Koamndant Kumanova.
Anmiku don pelumb
thoshte Ismet jashari,
fjalës s'kan kuptim
me zjarr shuhet zjarri.
S'ka kush qe na ndal
- rrugën dhe idealin,
te vdekur janë veq ata
qe atdheut jetën s'a falin.
Për te ishte njësoj
Ilirida,Presheva e Cameria,
se ideale mbi idealet
Për te ishte Shqiptaria
Detyrë mbi detyra
bashkimi kombetar,
ndaj jeton në zemrat
e kombit shqiptar!
-
AI THËRRET...
Mbi supet e tija shtalbake
hallet ma të rënda se trupi,
rrethuar me pasanik
qe s’e din cka eshte turpi.
Kalon para politikanve
para njerëzve t’biznesit
me fytyrën ma te zezë
se ngjyra e Mercedesit.
A keni nevojë për karrocë
a doni shkrepsa,cigare,
në këtë botë injorantesh
- përpelitet për idare !
Thërret ,thërrët e thërret
mëkot - s’ka përgjegjje
- zëri i ti s’dëgjohet me vesh
po me zemër e ndergjegjje !
MIKËS
Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi
- ne një kohë idilike.
Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,
zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty
Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
te të them sa shumë të dua.
Njëqind herë te mallkoj ty
njëmijë herë mallkoj vetën,
për çdo ditë ishim n'krua
si se shuam një herë etjen
LISI DËSHMITAR
Si sot më kujtohet
takimi ynë i parë,
një ditë pranvere
tek lisi - në arë.
- Inicialet tona
i gëdhendem në lis,
dy zemra t'bashkuara
- shigjetën n'mjedis.
Pastaj,na u ndanë rrugët
- u ndamë edhe ne,
unë ika ne mergim
- ti ngele n'atdhe.
Pas shumë e shumë vitesh
n'atdhe me kthej jeta,
- në arë s'ishte lisi
as ty kund nuk t'gjeta.
Ndoshta m'i ke harruar
- iniciale e emer,
por unë emrin tend
e kam gëdhend n'zemër.
NJË LETER ME LOTË...
Jashtë pandërpre binte shi
parmakët e dritarës i rrahte era,
në dhomën time mbretëronte qetësi
- larg qenve u ndihej potera.
Afër dritarës u dëgju një zë,
shkova pran - s'pashë askend,
mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',
-brenda avulli kish zë vend.
Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria
rrodhën këto fjalë spontanisht,
- këto ishin fjalët e mia
që i shkrova mbi xham me gisht.
U ktheva ku isha më parë
në dorë rroka laps e letër,
fotografia jote qendronte përball
- sytë drejtuar lartë në etër.
Filloj padashur te më dridhej dora
tentimi që të shkruaj ishte i kot,
trupi m'u bë më i ftohët se bora
mbi leter rrodhën dy pika lotë.
Adaj,të bardhë merre këtë letër
pse? - mund të dishë dhe ti,
për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër
- ketë herë prano lotët e mi.