AGIM GASHI - DRENICA
  
MERGIMTARI


S'e kan thënë të mençurit kot
guti i rëndë peshon n'vend t'vet,
mergimtari bukën e hanë me lotë
e një fjalë t'ëmbël kush s'ia flet.

Me qantë n'krah rrugët matë
metropoleve "plotë" demokraci,
barkun plotë-shpirtin thatë
më mallë n'zemër për vend të ti'.

Më dëshirë niset për atdhe
mallin për te qe ta shuaj,
por prehje s'gjën as atje
tash dhe atje i thonë-I HUAJ

 

 

AI THËRRET...

 

Mbi supet e tija  shtalbake

hallet ma të rënda se trupi,

rrethuar me pasanik

qe s’e din c’ka eshte turpi.

 

Kalon para politikanve

para njerëzve t’biznesit

me fytyrën ma te zezë

se ngjyra e Mercedesit.

 

A keni nevojë për karrocë

a doni shkrepsa,cigare,

në këtë botë injoranesh

përpelitet për idare !

 

Thërret ,thërrët e thërret

mëkot -  s’ka përgjegjje

- zëri i  ti s’dëgjohet me vesh

po me zemër e ndergjegjje !

 

12.06.2016 , Francë

 

 

ASKUSH S'I KA KREJT...!

 

Dike s'e nxenë dielli

- dike e sosë,

dikush ka bari

por nuk ka kos!

 

Dikush ka para

por nuk ka mend,

te menqurit pa para

- fjala s'i zë vend!

 

Dikush ka mjaftê

kërkon prapë pasuri,

disa kënaqën me pak

- veq t'mos ken uri!

 

Dikujt në një vend

kurrë s'i pret këmesa,

- tê gjithë kanë ëndërra

dhe jetojnë më shpresa!

 

Mungesat nder njerëz

janë sipas rangut,

vështirë te gjendet dikush

që s'ka diçka mangut!

 

Të gjitha i ka

vetem  një njeri,

ai që e ka zemrën

 - plotë DASHURI!!!

KUR FLASIN GURËT
(Demonstratave të '81)
Kush nuk beson që gurët flasin
- kush nuk e din
urdhëroni në Prishtinë.
Atje guri flet
për truallin e vet.
Kush është guri
kush ka më shumê se ai fortësi
- pos fjalë e tij.
Kur flasin gurët
- dridhên murët
se ata s'din t'flasin mê bishtë
gjuha e tyre është
G u r ë r i s h t...
TEMPUJT TANË... 
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë
Vatikanin e di'në.
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
FLAMUR E FAZLI - JANË NJË

 

(Mësuesit,poetit e patriotit

- Fazli Greiçevcit) 

 

Me F-nisët emri yt

 Fazli - o vëlla,

 Flamur e Fazli

 kush s'mujti me i nda. 

 

 I pengonte shkolla jote

 UDB-eja ta beri më gisht,

 i duheshin shqiptarët analfabet

 - ti quante njerëz me bisht. 

 

Te rrahen e te torturun

Ti folët veç këto fjalë,

"Ju jetën mund t'ma merrni

- dashuria për flamurin mbetët e gjallë". 

 

Andaj ,ti je mes nesh

sa herë valon flamuri i Skenderbeut,

O mësues e poet -burr i Shqiptarisë

- krenaria e atdheut . 

 

E skalitur do të ngelë

shkronja F nder ne prore,

në zemer të çdo shqiptari

- FLAMUR,FAZLI ,FITOR!  

 

 

GJASHTË LISAT E LIKOSHANIT

 
Simbol n'zemer të Dardanit

- gjashtë lisat e Likoshanit.

 

Këta gjashtë lisa 

gjithmonë i rrahu era,

kaluan shumë dimra

panë shumë pak pranvera.

 

Te këta gjashtë lisa

forcë mori Azemi,

te këta gjashtë lisa

pushkën shkrepi Ademi.

 

Këta gjashtë lisa

askush s'mund 'i ndau,

as turku,as greku

- e as shkau .

 

Këta gjashtë lisa janë

- atdheu në gjashtë pjesë,

kanë te njejtat rrënjë

plisin e bardhë maje kresë.

 

Njeri është Kosova

tjetri - Shqipëria,

njeri Lugina e Preshevës

- tjetri Camëria.

 

Njerit për Plavë e Guci

çdo ditë i shtohet rrita

i gjashti nder ta

është vet Ilirida.

 

- Këta gjashtë lisa

s'e fshehin krenarinë,

sepse kanë një trung

SH Q I P T A R I N Ë...

 

Gjashtë lisa n'zemer t'Ballkanit

- gjashtë Lisat e Likoshanit.

 

 07.02.2012  Francë

 

 

 NËNTORI MUAJ I SHQIPTARISË

 

Sa herë vjen nëntori 

- nëpër trojët tona,

ngjallën herojtë

ngjallët Marigona!

 

Sa herë vjen nëntori

Gjergji behet i gjallë,

del në kala t'Krujës

më helmetë e pallë.

 

Sa herë vjen nëntori

Ismail Qemaili del n'Vlorë

bashkë me Isë Boletinin

- me flamur në dorë.

 

Sa herë vjen nëntori

Ngjallët Ademi n'Drenicë

Azemi me dadën Shotë

Ahmet Delija me sakicë.

 

- Nëntori është muaj i Lirisë

Nëntori muaji i shenjtë i shqiptarisë!

 

 

 

NDEZNI ZJARRET...

 (Natës se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarrët ndezni gjithandej

ju që gjak shqiptari keni nder dej.

 

Se ketë ditë u ndezë jarri i Lirisë

Në Drenicë - në zemër t'Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

në Prekazin e Ahmet Delisë.

 

Jasharajt u ben flakadan

që ndezën zjarrët e lirisë për vatan,

E ndezën Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

Nga zjarri që u ndezë n'Prekaz

- trimat e morën nga një gacë,

dhe ndezën zjarrët e Lirisë

në te gjitha anët e Dardanisë.

 

Sonte festë ka Shqiptaria

nga Tivari deri të Cameria,

- andaj ndezni zjarrët 

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festë kan dhe varrët

- ndezni...ndezni zjarrët!

 

 

CKA PO THOTË IBRI PLAK

 

Një natë t'errët shkova te lumi

Ibrin plakë s'e zinte gjumi,

Bisedonte me Bistricën

si na e ndanë kshtu Mitrovicën.

 

 Me ka lodhë kufini mbi urë

se kufi ketu s'ka pas ktu kurrë,

larg ndihej gjama e plakut

keq m'ka met Kroi i Vitakut.

 

Ne veri sa ashtë nata 

shkiet qesi barrikada,

a ka bane nana naj djalë

turrin shkive me jav ndalë.

 

Vëlla i dashur thotë Bistrica

kurr nuk ndahet Mitrovica,

Mos ki gajle more vella

Isa nipat gjallë i ka.

 

Nuk e lan kufi urën

n'dore te shkaut s'ia lanë kullën

se nipat e Kadri Bistricë

s'e durojnë t'bijtë e kapicës.

 

Po mundohem ne rrugë paqësore

me u marr vesh me ketë farë mizore,

si po shihet kjo shtirgë e vjetër

veç forcës nuk njeh gjuhë tjetër.

 

Te lumtë goja mori motër

kush s'na i ndreq punët n'votër,

Veç t'bashkuar gjithe si nje

do t'i bashkojmë jug e veri.

 

Kështu tha Ibri plak

Mitrovicën e mbrojmë me gjak...

 

 

BILBILIT TË KOSOVËS

 (Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

 25.05.2010,Francë

 

 

 TAKIMI QË MA SHOU ETJËN

         (Me mikun Ismet Tahiraj)

 

U takuam në kafiterinë

përball sheshit " Adem Jashari",

flisnim e flisnim pa ndërprerë

dhe nuk ngopeshim prej malli'.

 

Mallengjyeshëm te shikoja ty

qe si mua t'kishte ra borë mbi flokë,

- mu kujtua takimi i ynë i parë

kur u bem miqë kur u bëmë shokë.

 

Ishte kohë e ligë

kohë e pushtimit-diktaturës,

kur ne formuam grupin letrar

në qytet -në shtëpinë e kulturës.

 

Me vargjet qe shkruanim aso kohe

mes miqesh po krijonim ura,

u njohem me miku Halil Xani

Me mikun e ndjerë - Feriz Nura.

 

Nostalgji kisha shume

si me miqët në çdo takim,

kur ma dhurove librin Tuaj

me poezi me te reja "Tundim".

 

Unë librin tim "Fjalë me rrënjë"

me shpirt ta lëshova në dorë,

të dy zemrat tona vëllazërisht

rrahjet shpejtuan në krahëror.

 

Pijet e ftofta që porositëm

me kot etjën nuk ma tretën,

por etjën  ma shou ky takim

qe s'do te harrojë tërë jetën.

 

Gusht 2011,Skënderaj

 

ORËT - MINUTA...

(Më rastin e takimit më

mikun Ramadan Xhinovci)

 

Gjysmë ore isha larg

nga qyteti Grenzach

e gjatë m'u duk rruga

për me ardhë më t'pa.

 

Edhe pse me vargje

u njohem n'Facebook,

si t'ishim miq t'vetër

- ashtu mua m'u duk.

 

Te etshem ishim për bisedë

për vargun - poezinë,

për jetën në mergim

për hallet për shqiptarinë.

 

U ndamë më urimet:

shumë suksese e fat,

më dëshirë qe herën tjetër

të jemi bashkë më gjatë.

 

Orët sa qendruam bashkë

 m’u dukën shumë t’shkurta ,

 ato s’ishin orë,po ishin minuta

 

 

TAKIM I SHKURTËR

 (Gjatë takimit me poetin e ri Albin Mehmeti)

 

 U takova me Albinin shume shkurt

 me ketë djal te mënqur dhe te urtë.

 

Folem për shkrime - poezi

me ketë poet të brezit te ri.

 

Unë i uritur për bisedë - ai fjalëpak

po entuziazmi dhe vullneti i vlonte ne gjak.

 

U ndava i kënaqur  me Albinin e profesorit Naim

- se  tek ai e pash shpirtin e profesorit tim.

 

 

 TI JE...
(Shkreimtarit Riza Greiçevci)

Ti je,
Frymëzim për luftëtarin
- Vdekje për trathtarin.

Ti je,
Shqipja e flamurit
fjala e dhenë e burrit.

Ti je,
Bir i Drenicës
pushka e Azem Galicës.

Ti je,
Zemra e shqiptarit
shpirti i Adem Jasharit.

Ti je,
Gjaku i Fazlisë 
poet i luftës-poet i lirisë.

 

 

MIKES

 

Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi 

- ne një kohë idilike.

 

Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty

Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
te të them sa shumë të dua.

 

Njëqind herë te mallkoj ty
njëmijë herë mallkoj vetën,
Për çdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen...!

 

 

MALL
 
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Perjashtë i ftoht akull
Brenda digjëm zjarr.
 
Para Kullës t’Ajfelit
Kujtimet me marrin për dore
Me kthejnë ne atdhe
Ne tokën arbërore.
 
Me qojne në vendlindje
Me kthejnë ne femijëri
Ne kohën e skamjës
- Por , plot dashuri.

Me shetisin maleve
Majeve te shpatit,
Sikur dikur zbathur
Rrugëve te fshatit .

Me shetisin dhiareve
Krojeve me uji bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.

Ah,te kish mundësi
Sonte , Kullën e Ajfelit
Do e kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!

 

 

 KUSH ËSHTË ELONA...

Unë quhem Elona
jam pesë vjeçare,
e lindur në Francë
por jam shqiptare.

Unë kam pak vjetë
por jam rritur si pip ,
i flas mirë tre gjuhë
Frangjish, gjermanish-shqip.

Po vijë para jush
dhe jam shumë krenare,
qe para shtëpisë në Francë
dalë në veshje kombetare!

P.S. Kjo voglushe (është mbesa ime) qe ja dha edhe
emrin përmbledhjës sime te parë me vjersha për femije.
 


ERDHËN HIJENAT...
(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)

Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.

Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.

Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.

Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.

Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.

Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.

O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena. 

 

 FJALA

Fjala nga gjuha rrëshqet
mjer ai që s'e kalon
nëpër zemer te vet.

Kur del nga goja
nuk kthehet pas,
qoftë e idhet
apo plot gas.

Kur fjala peshohet
dhe del me rend,
fjala zë vend.

Ka fjalë te kota 
qe sapo u hapët dera,
i merr me vete era.

Fjala - zemrën lendon
fjala - zëmrat sheron!

 

 PAMJE DIMERI

Natyra ka veshur
fustanin e bardhë,
drunjët jan stolisur
me kostumin kristal.

Stalagtitet zgjatën
- nën qatia ,
fëmijêt rrëshqasin
më saja e skija.

Dhe pse është ftoht
dhe nuk bën nxehtë,
- dimeri e ka
bukurinë e vet .
 KULLA - KALA
Kulla e JASHARAJVE
me themele prej guri,
mbi ty gjithmonë valoi
- kuq e zi FLAMURI.

Kulla e JASHARAVE
simbol i qendresës,
kulla e JASHARAVE
simbol i shpresës.

Kullë e JASHARAJVE
lumë qe t'ka vatani,
në ty u përkunden
Ademi,Hamza e Shabani.

Kullë e JASHARAJVE
lumë Shqiptaria qe t'ka,
dje ishe Kullë
- sot je KALA.
TAKIMI NA NGELI PENG...


(
Njė poet ,njė mik i mirė - na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)

Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.

Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.

Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.

Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.

 
MBESA IME DIONA

Duket porsi kukullë
por është e vërtetë,
kuptohemi mes veti
-edhe pse nuk fletë.

Eja i them të gjyshi
ajo tërhiqet zvarr,
duke shkuar barkas
- sikur t'jet ushtar.

Gëzohet tek e përgdheli
- sikur një drenushë
kur e puthi ëmbël
- në faqe e gushë.

Diona e vogël
i ka veç nëntë muaj,
mesi pres t'merr kembët
që me të te luaj.

Por s'do ta kem lehtë
as unë e as Diona,
për dashurinë tonë
po gjelozon *Elona!
AGIM GASHI - DRENICA
  
MERGIMTARI


S'e kan thënë të mençurit kot
guti i rëndë peshon n'vend t'vet,
mergimtari bukën e hanë me lotë
e një fjalë t'ëmbël kush s'ia flet.

Me qantë n'krah rrugët matë
metropoleve "plotë" demokraci,
barkun plotë-shpirtin thatë
më mallë n'zemër për vend të ti'.

Më dëshirë niset për atdhe
mallin për te qe ta shuaj,
por prehje s'gjën as atje
tash dhe atje i thonë-I HUAJ

 

 

AI THËRRET...

 

Mbi supet e tija  shtalbake

hallet ma të rënda se trupi,

rrethuar me pasanik

qe s’e din c’ka eshte turpi.

 

Kalon para politikanve

para njerëzve t’biznesit

me fytyrën ma te zezë

se ngjyra e Mercedesit.

 

A keni nevojë për karrocë

a doni shkrepsa,cigare,

në këtë botë injoranesh

përpelitet për idare !

 

Thërret ,thërrët e thërret

mëkot -  s’ka përgjegjje

- zëri i  ti s’dëgjohet me vesh

po me zemër e ndergjegjje !

 

12.06.2016 , Francë

 

 

ASKUSH S'I KA KREJT...!

 

Dike s'e nxenë dielli

- dike e sosë,

dikush ka bari

por nuk ka kos!

 

Dikush ka para

por nuk ka mend,

te menqurit pa para

- fjala s'i zë vend!

 

Dikush ka mjaftê

kërkon prapë pasuri,

disa kënaqën me pak

- veq t'mos ken uri!

 

Dikujt në një vend

kurrë s'i pret këmesa,

- tê gjithë kanë ëndërra

dhe jetojnë më shpresa!

 

Mungesat nder njerëz

janë sipas rangut,

vështirë te gjendet dikush

që s'ka diçka mangut!

 

Të gjitha i ka

vetem  një njeri,

ai që e ka zemrën

 - plotë DASHURI!!!

KUR FLASIN GURËT
(Demonstratave të '81)
Kush nuk beson që gurët flasin
- kush nuk e din
urdhëroni në Prishtinë.
Atje guri flet
për truallin e vet.
Kush është guri
kush ka më shumê se ai fortësi
- pos fjalë e tij.
Kur flasin gurët
- dridhên murët
se ata s'din t'flasin mê bishtë
gjuha e tyre është
G u r ë r i s h t...
TEMPUJT TANË... 
Disa kanë lëshuar mjekrra
përbehen në Medinë ,
disa nanë e babë
Vatikanin e di'në.
Lereni tempujt e huaj
- se u bet gaz ,
Vatikan e Medinë
Janë Kruaj e Prekaz...
FLAMUR E FAZLI - JANË NJË

 

(Mësuesit,poetit e patriotit

- Fazli Greiçevcit) 

 

Me F-nisët emri yt

 Fazli - o vëlla,

 Flamur e Fazli

 kush s'mujti me i nda. 

 

 I pengonte shkolla jote

 UDB-eja ta beri më gisht,

 i duheshin shqiptarët analfabet

 - ti quante njerëz me bisht. 

 

Te rrahen e te torturun

Ti folët veç këto fjalë,

"Ju jetën mund t'ma merrni

- dashuria për flamurin mbetët e gjallë". 

 

Andaj ,ti je mes nesh

sa herë valon flamuri i Skenderbeut,

O mësues e poet -burr i Shqiptarisë

- krenaria e atdheut . 

 

E skalitur do të ngelë

shkronja F nder ne prore,

në zemer të çdo shqiptari

- FLAMUR,FAZLI ,FITOR!  

 

 

GJASHTË LISAT E LIKOSHANIT

 
Simbol n'zemer të Dardanit

- gjashtë lisat e Likoshanit.

 

Këta gjashtë lisa 

gjithmonë i rrahu era,

kaluan shumë dimra

panë shumë pak pranvera.

 

Te këta gjashtë lisa

forcë mori Azemi,

te këta gjashtë lisa

pushkën shkrepi Ademi.

 

Këta gjashtë lisa

askush s'mund 'i ndau,

as turku,as greku

- e as shkau .

 

Këta gjashtë lisa janë

- atdheu në gjashtë pjesë,

kanë te njejtat rrënjë

plisin e bardhë maje kresë.

 

Njeri është Kosova

tjetri - Shqipëria,

njeri Lugina e Preshevës

- tjetri Camëria.

 

Njerit për Plavë e Guci

çdo ditë i shtohet rrita

i gjashti nder ta

është vet Ilirida.

 

- Këta gjashtë lisa

s'e fshehin krenarinë,

sepse kanë një trung

SH Q I P T A R I N Ë...

 

Gjashtë lisa n'zemer t'Ballkanit

- gjashtë Lisat e Likoshanit.

 

 07.02.2012  Francë

 

 

 NËNTORI MUAJ I SHQIPTARISË

 

Sa herë vjen nëntori 

- nëpër trojët tona,

ngjallën herojtë

ngjallët Marigona!

 

Sa herë vjen nëntori

Gjergji behet i gjallë,

del në kala t'Krujës

më helmetë e pallë.

 

Sa herë vjen nëntori

Ismail Qemaili del n'Vlorë

bashkë me Isë Boletinin

- me flamur në dorë.

 

Sa herë vjen nëntori

Ngjallët Ademi n'Drenicë

Azemi me dadën Shotë

Ahmet Delija me sakicë.

 

- Nëntori është muaj i Lirisë

Nëntori muaji i shenjtë i shqiptarisë!

 

 

 

NDEZNI ZJARRET...

 (Natës se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarrët ndezni gjithandej

ju që gjak shqiptari keni nder dej.

 

Se ketë ditë u ndezë jarri i Lirisë

Në Drenicë - në zemër t'Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

në Prekazin e Ahmet Delisë.

 

Jasharajt u ben flakadan

që ndezën zjarrët e lirisë për vatan,

E ndezën Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

Nga zjarri që u ndezë n'Prekaz

- trimat e morën nga një gacë,

dhe ndezën zjarrët e Lirisë

në te gjitha anët e Dardanisë.

 

Sonte festë ka Shqiptaria

nga Tivari deri të Cameria,

- andaj ndezni zjarrët 

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festë kan dhe varrët

- ndezni...ndezni zjarrët!

 

 

CKA PO THOTË IBRI PLAK

 

Një natë t'errët shkova te lumi

Ibrin plakë s'e zinte gjumi,

Bisedonte me Bistricën

si na e ndanë kshtu Mitrovicën.

 

 Me ka lodhë kufini mbi urë

se kufi ketu s'ka pas ktu kurrë,

larg ndihej gjama e plakut

keq m'ka met Kroi i Vitakut.

 

Ne veri sa ashtë nata 

shkiet qesi barrikada,

a ka bane nana naj djalë

turrin shkive me jav ndalë.

 

Vëlla i dashur thotë Bistrica

kurr nuk ndahet Mitrovica,

Mos ki gajle more vella

Isa nipat gjallë i ka.

 

Nuk e lan kufi urën

n'dore te shkaut s'ia lanë kullën

se nipat e Kadri Bistricë

s'e durojnë t'bijtë e kapicës.

 

Po mundohem ne rrugë paqësore

me u marr vesh me ketë farë mizore,

si po shihet kjo shtirgë e vjetër

veç forcës nuk njeh gjuhë tjetër.

 

Te lumtë goja mori motër

kush s'na i ndreq punët n'votër,

Veç t'bashkuar gjithe si nje

do t'i bashkojmë jug e veri.

 

Kështu tha Ibri plak

Mitrovicën e mbrojmë me gjak...

 

 

BILBILIT TË KOSOVËS

 (Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

 25.05.2010,Francë

 

 

 TAKIMI QË MA SHOU ETJËN

         (Me mikun Ismet Tahiraj)

 

U takuam në kafiterinë

përball sheshit " Adem Jashari",

flisnim e flisnim pa ndërprerë

dhe nuk ngopeshim prej malli'.

 

Mallengjyeshëm te shikoja ty

qe si mua t'kishte ra borë mbi flokë,

- mu kujtua takimi i ynë i parë

kur u bem miqë kur u bëmë shokë.

 

Ishte kohë e ligë

kohë e pushtimit-diktaturës,

kur ne formuam grupin letrar

në qytet -në shtëpinë e kulturës.

 

Me vargjet qe shkruanim aso kohe

mes miqesh po krijonim ura,

u njohem me miku Halil Xani

Me mikun e ndjerë - Feriz Nura.

 

Nostalgji kisha shume

si me miqët në çdo takim,

kur ma dhurove librin Tuaj

me poezi me te reja "Tundim".

 

Unë librin tim "Fjalë me rrënjë"

me shpirt ta lëshova në dorë,

të dy zemrat tona vëllazërisht

rrahjet shpejtuan në krahëror.

 

Pijet e ftofta që porositëm

me kot etjën nuk ma tretën,

por etjën  ma shou ky takim

qe s'do te harrojë tërë jetën.

 

Gusht 2011,Skënderaj

 

ORËT - MINUTA...

(Më rastin e takimit më

mikun Ramadan Xhinovci)

 

Gjysmë ore isha larg

nga qyteti Grenzach

e gjatë m'u duk rruga

për me ardhë më t'pa.

 

Edhe pse me vargje

u njohem n'Facebook,

si t'ishim miq t'vetër

- ashtu mua m'u duk.

 

Te etshem ishim për bisedë

për vargun - poezinë,

për jetën në mergim

për hallet për shqiptarinë.

 

U ndamë më urimet:

shumë suksese e fat,

më dëshirë qe herën tjetër

të jemi bashkë më gjatë.

 

Orët sa qendruam bashkë

 m’u dukën shumë t’shkurta ,

 ato s’ishin orë,po ishin minuta

 

 

TAKIM I SHKURTËR

 (Gjatë takimit me poetin e ri Albin Mehmeti)

 

 U takova me Albinin shume shkurt

 me ketë djal te mënqur dhe te urtë.

 

Folem për shkrime - poezi

me ketë poet të brezit te ri.

 

Unë i uritur për bisedë - ai fjalëpak

po entuziazmi dhe vullneti i vlonte ne gjak.

 

U ndava i kënaqur  me Albinin e profesorit Naim

- se  tek ai e pash shpirtin e profesorit tim.

 

 

 TI JE...
(Shkreimtarit Riza Greiçevci)

Ti je,
Frymëzim për luftëtarin
- Vdekje për trathtarin.

Ti je,
Shqipja e flamurit
fjala e dhenë e burrit.

Ti je,
Bir i Drenicës
pushka e Azem Galicës.

Ti je,
Zemra e shqiptarit
shpirti i Adem Jasharit.

Ti je,
Gjaku i Fazlisë 
poet i luftës-poet i lirisë.

 

 

MIKES

 

Nuk e di se si me vjen
para sysh shpesh moj Mike,
ti me kronin nën lajthi 

- ne një kohë idilike.

 

Më dëshirë e merrja rrugën
për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte
sytë e mit tek t'shihnin ty

Netët e gjata te pagjumë
mendjën e kisha gjithmon n'krua,
si nuk gjeta një herë forcë
te të them sa shumë të dua.

 

Njëqind herë te mallkoj ty
njëmijë herë mallkoj vetën,
Për çdo ditë ishim n'krua
si s'e shuam një herë etjen...!

 

 

MALL
 
S’e di pse sonte
N’shpirt kam kaq mall
Perjashtë i ftoht akull
Brenda digjëm zjarr.
 
Para Kullës t’Ajfelit
Kujtimet me marrin për dore
Me kthejnë ne atdhe
Ne tokën arbërore.
 
Me qojne në vendlindje
Me kthejnë ne femijëri
Ne kohën e skamjës
- Por , plot dashuri.

Me shetisin maleve
Majeve te shpatit,
Sikur dikur zbathur
Rrugëve te fshatit .

Me shetisin dhiareve
Krojeve me uji bilur
Fushave t’vendlindjes
Tek vrapoja dikur.

Ah,te kish mundësi
Sonte , Kullën e Ajfelit
Do e kisha ndërruar
Me një lis t‘zabelit?!!!

 

 

 KUSH ËSHTË ELONA...

Unë quhem Elona
jam pesë vjeçare,
e lindur në Francë
por jam shqiptare.

Unë kam pak vjetë
por jam rritur si pip ,
i flas mirë tre gjuhë
Frangjish, gjermanish-shqip.

Po vijë para jush
dhe jam shumë krenare,
qe para shtëpisë në Francë
dalë në veshje kombetare!

P.S. Kjo voglushe (është mbesa ime) qe ja dha edhe
emrin përmbledhjës sime te parë me vjersha për femije.
 


ERDHËN HIJENAT...
(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)

Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.

Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.

Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.

Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.

Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.

Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.

O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena. 

 

 FJALA

Fjala nga gjuha rrëshqet
mjer ai që s'e kalon
nëpër zemer te vet.

Kur del nga goja
nuk kthehet pas,
qoftë e idhet
apo plot gas.

Kur fjala peshohet
dhe del me rend,
fjala zë vend.

Ka fjalë te kota 
qe sapo u hapët dera,
i merr me vete era.

Fjala - zemrën lendon
fjala - zëmrat sheron!

 

 PAMJE DIMERI

Natyra ka veshur
fustanin e bardhë,
drunjët jan stolisur
me kostumin kristal.

Stalagtitet zgjatën
- nën qatia ,
fëmijêt rrëshqasin
më saja e skija.

Dhe pse është ftoht
dhe nuk bën nxehtë,
- dimeri e ka
bukurinë e vet .
 KULLA - KALA
Kulla e JASHARAJVE
me themele prej guri,
mbi ty gjithmonë valoi
- kuq e zi FLAMURI.

Kulla e JASHARAVE
simbol i qendresës,
kulla e JASHARAVE
simbol i shpresës.

Kullë e JASHARAJVE
lumë qe t'ka vatani,
në ty u përkunden
Ademi,Hamza e Shabani.

Kullë e JASHARAJVE
lumë Shqiptaria qe t'ka,
dje ishe Kullë
- sot je KALA.
TAKIMI NA NGELI PENG...


(
Njė poet ,njė mik i mirė - na iku
humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)

Pse ike o vëlla i dashur
pa na thënë lamtumirë,
- ti shkove të Djellëza
në do ta kemi vështirë.

Kush do t'na fletas ëmël
më fjalët - sheqer,
mungesen tende o vëlla
do ta ndjejmë çdo herë.

Pikëllimin qe t'solli jeta
e mbajte për vete n'brendi,
për miqët rrezatove veç gëzim
gjithmon na fale veç dashuri.

Një plagë ma hape n'zemer
- në shpirt me le një brengë,
- pse ike o vëlla i dashur
- takimin na ngeli peng.

 
MBESA IME DIONA

Duket porsi kukullë
por është e vërtetë,
kuptohemi mes veti
-edhe pse nuk fletë.

Eja i them të gjyshi
ajo tërhiqet zvarr,
duke shkuar barkas
- sikur t'jet ushtar.

Gëzohet tek e përgdheli
- sikur një drenushë
kur e puthi ëmbël
- në faqe e gushë.

Diona e vogël
i ka veç nëntë muaj,
mesi pres t'merr kembët
që me të te luaj.

Por s'do ta kem lehtë
as unë e as Diona,
për dashurinë tonë
po gjelozon *Elona!

MIKUT ME KITARË

(Ismet Kadishanit)

Ishin kohë të vështira
- nën sundimin barbar,
kur e njoha djaloshin flokgjatë
- Ismet Kadishanin më kitarë.


Zërin e kitarës t'ia dëgjoi
edhe Tirana edhe Prishtina,
- tek luaje mbi telat e saj
në Skenderaj-buzë lumt Klina.


Atë që e kishin nis trimat me pushkë
- Dada Shotë e Azem Galica ,
Po e vazhdonit ju me shokë
pranë Shoqërisë Kulturo-artistike"Drenica".


Gurë i madh i kulturës 
n'themel te kësaj shoqërie ishe,
t'mbahet gjalle kultura kombetare
- te vetmin qellim e kishe.


Tingujt e kitarës tende
ishin plumba për armikun,
- inspirim,vullnet e forcë
për trimat - për mikun .


Dhe,tash kur mbi flokët tuaja
- ka filluar të bie dëborë ,
kurrë s'e trathtove artin
gjithmonë më kitarë n'dorë.


- Mos t'u kalbëshin gishtat
gitarës gjithmonë t'i shkoftë zani,
- jetofshë sa jetonë Shqiptaria
O mik, o vëlla - Ismet Kadishani 

 

ME VELLAUT NGA TIRANA

        ( Edip Dacit )

 

u takuam ne shesh

ne qender te Tiranes

me mikun Edip Daci

si dy vellezer te nje nanes.

 

u perqafuam vellazerisht

me zemren plot zjarr,

edh pse kurr sishim takuar

- kjo ishte hera e pare.

 

Ai me fliste per diktaturen

une per represionet e shkaut,

i hapem zemren njeri tjetrit

sikur vellau - vellaut.

 

Te etshem per bisede

flisnim me plote malle,

me behej se bashke me ne

gezohej edhe skenderbeu mbi kale.

 

Edipi ngeli n Tirane

per Kosove u nisa une

me gezimin ne zemre

me nje vella me shume,

 

 

TAKIMI NA NGELI PENG...

(Nje poet ,nje mik i mire - na iku

humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)

 

Pse ike o vëlla i dashur

pa na thënë lamtumirë,

- ti shkove të Djellëza

në do ta kemi vështirë.

 

Kush do t'na fletas ëmël

më fjalët - sheqer,

mungesen tende o vëlla

do ta ndjejmë çdo herë.

 

Pikëllimin qe t'solli jeta

e mbajte për vete n'brendi,

për miqët rrezatove veç gëzim

gjithmon na fale veç dashuri.

 

Një plagë ma hape n'zemer

- në shpirt me le një brengë,

- pse ike o vëlla i dashur

- takimin na ngeli peng.

 

VALET...

 

Valet e jetes

Si valet e detit,

Here vijne te qeta

Here si te termetit.

 

Here t'nxjerrin n'breg

Here t'marrin me veti,

- here thua shpetova

- here erdhe kjameti !



TEMPUJT TANË...

 

Disa kanë lëshuar mjekrra

përbehen në Medinë ,

disa nanë e babë -

...Vatikanin e di'në .

 

Lereni tempujt e huaj

- se u bet gaz ,

Vatikan e Medinë

Janë Kruaj e Prekaz...


NDIZNI ZJARRET

(Nates se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarret ndezni gjithandej

ju qe gjak shqiptari keni nder dej.

 

Se kete dite u ndez jarri i Lirisë

Në Drenicë -ne zemer te Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

ne Prekazin e Ahmet Delis.

 

Jasharajt u ben flakadan

qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,

E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz

- trimat e moren nga nje gacë,

Dhe ndezen zjarret e Lirise

Në te gjitha anet e Dardanisë.

 

ERDHËN HIJENAT...

(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)

Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.

Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.

Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.

Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.

Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.

Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.

O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena.

 


NËNTORI MUAJ I SHTRENJTË I SHQIPTARISË

 

Sonte festë ka shqiptaria

nga Tivari deri te Cameria,

- andaj ndezni zjarret

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festojnë edhe varret

andaj - ndizni zjarret..


ATA QENDROJNË...

(Popullit tim - popullit të Kosovës)


Nata i err -

mëngjesi s'dihet a i çel.


I vdekuri dhe i gjalli

në një vend

për një qellim...


Njerëzit shendërrohen

në sy e veshë ,

përqafohen me barot


Ata shendërrohen në gurë

e gurët në mur

- QENDRESË...

 

Fëmijët atje

lodër të parë kanë vdekjen

- ka kohë që e luajnë ketë lojë!


Ata jetojnë për te ardhmën

- nata i errë

mëngjesi s'dihet a i çel.


Ata qëndrojnë për të nesërmen

e atyre që vijnë

për të shtrenjtën LIRI...


Nürnberg , '99


BISEDË ME KULLËN

1.

Sa stuhitë t'kanë rrahur

çatisë - murit

e s'kanë mundur të rrënojnë

-kulla ime e mirë

-kula ime e gurit.

2.

C'dritare t'ngushta ke

nëpër to s'ka depërtuar as era,

sa herë në këto frexhi

kokën e ka shtrirë mamxerrja.

Sot me këtë qyski

(ngadalë-me kujdes)

do t'i heq gurët një nga një

e ti mos u hidhëro kulla ime

mbi themelin tënd

do t'ndërtojmë pallat të ri.

3.

Shih,ç'është ky plis këtu

- mes baltës e gurit

ja edhe një copë e flamurit

shih edhe dy tela të çiftelisë

pa shih pashë sytë e ballit

këtu qenka edhe bishti i kalit,

pranë qenka edhe një letër

një porosi më fjalë jo t'kota

"Dritarët ktheni kah dielli

- kah bota..."

4.

Ja thëmel i kullës

mbi ty ngritëm mur të ri

telat i zgjatëm në çifteli

e bishti i kalit -

n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'

e plisi?!

(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)

në kokat tona qëndron me krenari,

dritarët i kemi kthy kah dielli

kah bota - sipas t'gjyshit porosi.

Pa dëgjo,dëgjo

ç'këngë e bukur

lahuta me çiftelinë

- në orkesrinë

japin koncert për LIRINË...

 

BILBILIT TE KOSOVËS

(Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

25.05.2010,Francë


MALL


S’e di pse sonte

N’shpirt kam kaq mall

Përjashta i ftohtë-akull

Brenda digjem-zjarr.


Para Kullës s’Ajfelit

Kujtimet m' kapin për dore

Më kthejnë në atdhe

Në tokën arbërore.


Më çojnë në vendlindje

Më kthejnë në fëmijëri

Në kohën e skamjes

- Por, plot dashuri.


Më shëtisin maleve

Majave të shpatit,

Zbathur si dikur

Rrugëve të fshatit .

 

Më shëtisin dhiareve

Krojeve me ujë bilur

Fushave t’vendlindjes

Tek vrapoja dikur.


Ah, t‘kisha mundësi

Sonte, Kullën e Ajfelit

Do ta kisha ndërruar

Me një lis t‘zabelit?!!!


MIKËS


Nuk e di se si me vjen

para sysh shpesh moj Mike,

ti me kronin nën lajthi

- ne një kohë idilike.

 

Më dëshirë e merrja rrugën

për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte

sytë e mit tek t'shihnin ty

 

Netët e gjata te pagjumë

mendjën e kisha gjithmon n'krua,

si nuk gjeta një herë forcë

të te themë sa shumë të dua.


Njëqind herë të mallkoj ty

njëmiherë e mallkoj jetën,

për cdo ditë ishim n'krua

si s'e shuam një herë etjen!


LISI DËSHMITAR


Si sot më kujtohet

takimi ynë i parë,

një ditë pranvere

tek lisi - në arë.


- Inicialet tona

i gëdhendem në lis,

dy zemra t'bashkuara

- shigjetën n'mjedis.


Pastaj,na u ndanë rrugët

- u ndamë edhe ne,

unë ika ne mergim

- ti ngele n'atdhe.


Pas shumë e shumë vitesh

n'atdhe me kthej jeta,

- në arë s'ishte lisi

as ty kund nuk t'gjeta.


 

Ndoshta m'i ke harruar

- iniciale e emer,

por unë emrin tend

e kam gëdhend n'zemër.



NJË LETER ME LOTË...


Jashtë pandërpre binte shi

parmakët e dritarës i rrahte era,

në dhomën time mbretëronte qetësi

-larg qenve u ndihej potera.


Afër dritarës u dëgju një zë,

shkova pran - s'pashë askend,

mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',

-brenda avulli kish zë vend.


Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria

rrodhën këto fjalë spontanisht,

- këto ishin fjalët e mia

që i shkrova mbi xham me gisht.



U ktheva ku isha më parë

në dorë rroka laps e letër,

fotografia jote qendronte përball

- sytë drejtuar lartë në etër.



Filloj padashur te më dridhej dora

tentimi që të shkruaj ishte i kot,

trupi m'u bë më i ftohët se bora

mbi leter rrodhën dy pika lotë.



Adaj,të bardhë merre këtë letër

pse? - mund të dishë dhe ti,

për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër

- ketë herë prano lotët e mi.

 

 

DHELPRA DHE RRUSHI


Një dhelpër e uritur

duke bredhur n' fushë,

- befas para i doli

një hardhi plot rrush.


Asaj i shkëlqyen sytë

- foli duke qesh,

tash do të ha të terin

s'do ta le asnjë kalavesh.


rrushin që ishte lartë

- nuk e arriti dot ,

nga inati e mërdhezur

iu mbushen sytë lotë :


- Qendro rrush i zi

varur n'hardhi - lart,

sepse , unë s'te ha

  • se ti je i thartë...!


NE BAJGORE - SI NE VLORE


Erdhi baca Ise

Me kobure e plis,

- I madh si lis.


Si lisi n'mal

I heshtur, pa fjale

Si gjithe vertikal.


Neper Shqiperi

Trup e terthure

Me flamur si dikur.


Hipur mbi kal

E tha veq nje fjale

- do t'shkoj ne Shale.


Kalin e ndali me fren

Kur erdhi ne Prizeren.


N'Dukagjin u ndal pak

-Iu kam vellezer me gjak

Shpesh me keni ba konak.


U ndal dhe n'Prekaz

Shkiet, tha:

Qenkan ba gaz.


Frerin ia terhoqi atllarit

Te kulla e Adem Jasharit.


Kur arriti ne Bajgore

Erdhe ketu tha i thone Vlore.


Qe t'pushosh u shtrive o trim

Afer kulles tuaj - ne Boletin.


Pô, si jemi nuk na vete

Ndoshta s'te pelqeu si na gjete?!!!





VALET...


Valet e jetes

Si valet e detit,

Here vijne te qeta

Here si te termetit.


Here t'nxjerrin n'breg

Here t'marrin me veti,

- here thua shpetova

- here erdhe kjameti !


ME VELLAUT NGA TIRANA

( Edip Dacit )

u takuam ne shesh

ne qender te Tiranes

me mikun Edip Daci

si dy vellezer te nje nanes.


u perqafuam vellazerisht

me zemren plot zjarr,

edh pse kurr sishim takuar

- kjo ishte hera e pare.


Ai me fliste per diktaturen

une per represionet e shkaut,

i hapem zemren njeri tjetrit

sikur vellau - vellaut.


Te etshem per bisede

flisnim me plote malle,

me behej se bashke me ne

gezohej edhe skenderbeu mbi kale.


Edipi ngeli n Tirane

per Kosove u nisa une

me gezimin ne zemre

me nje vella me shume,



TAKIMI NA NGELI PENG...

 

(Nje poet ,nje mik i mire - na iku

humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)

 

Pse ike o vëlla i dashur

pa na thënë lamtumirë,

- ti shkove të Djellëza

në do ta kemi vështirë.

Kush do t'na fletas ëmël

më fjalët - sheqer,

mungesen tende o vëlla

do ta ndjejmë çdo herë.

Pikëllimin qe t'solli jeta

e mbajte për vete n'brendi,

për miqët rrezatove veç gëzim

gjithmon na fale veç dashuri.

Një plagë ma hape n'zemer

- në shpirt me le një brengë,

- pse ike o vëlla i dashur

- takimin na ngeli peng.




TEMPUJT TANË...

 

Disa kanë lëshuar mjekrra

përbehen në Medinë ,

disa nanë e babë -

...Vatikanin e di'në .

 

Lereni tempujt e huaj

- se u bet gaz ,

Vatikan e Medinë

Janë Kruaj e Prekaz...




NDIZNI ZJARRET

 

(Nates se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarret ndezni gjithandej

ju qe gjak shqiptari keni nder dej.

 

 

Se kete dite u ndez jarri i Lirisë

Në Drenicë -ne zemer te Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

ne Prekazin e Ahmet Delis.

 

 

Jasharajt u ben flakadan

qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,

E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

 

Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz

- trimat e moren nga nje gacë,

Dhe ndezen zjarret e Lirise

Në te gjitha anet e Dardanisë.

 

 

Sonte festë ka shqiptaria

nga Tivari deri te Cameria,

- andaj ndezni zjarret

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festojnë edhe varret

andaj - ndizni zjarret..



ATA QENDROJNË...


(Popullit tim - popullit të Kosovës)


Nata i err -

mëngjesi s'dihet a i çel.


I vdekuri dhe i gjalli

në një vend

për një qellim...


Njerëzit shendërrohen

në sy e veshë ,

përqafohen me barot


Ata shendërrohen në gurë

e gurët në mur

- QENDRESË...


Fëmijët atje

lodër të parë kanë vdekjen

- ka kohë që e luajnë ketë lojë!


Ata jetojnë për te ardhmën

- nata i errë

mëngjesi s'dihet a i çel.


Ata qëndrojnë për të nesërmen

e atyre që vijnë

për të shtrenjtën LIRI...


Nürnberg , '99


BISEDË ME KULLËN

 

1.

Sa stuhitë t'kanë rrahur

çatisë - murit

e s'kanë mundur të rrënojnë

-kulla ime e mirë

-kula ime e gurit.

 

 

2.

C'dritare t'ngushta ke

nëpër to s'ka depërtuar as era,

sa herë në këto frexhi

kokën e ka shtrirë mamxerrja.

Sot me këtë qyski

(ngadalë-me kujdes)

do t'i heq gurët një nga një

e ti mos u hidhëro kulla ime

mbi themelin tënd

do t'ndërtojmë pallat të ri.

 

 

3.

Shih,ç'është ky plis këtu

- mes baltës e gurit

ja edhe një copë e flamurit

shih edhe dy tela të çiftelisë

pa shih pashë sytë e ballit

këtu qenka edhe bishti i kalit,

pranë qenka edhe një letër

një porosi më fjalë jo t'kota

"Dritarët ktheni kah dielli

- kah bota..."

 

4.

Ja thëmel i kullës

mbi ty ngritëm mur të ri

telat i zgjatëm në çifteli

e bishti i kalit -

n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'

e plisi?!

(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)

në kokat tona qëndron me krenari,

dritarët i kemi kthy kah dielli

kah bota - sipas t'gjyshit porosi.

Pa dëgjo,dëgjo

ç'këngë e bukur

lahuta me çiftelinë

- në orkesrinë

japin koncert për LIRINË...



BILBILIT TE KOSOVËS

(Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

 

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

 

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

 

25.05.2010,Francë




MALL


 

S’e di pse sonte

N’shpirt kam kaq mall

Përjashta i ftohtë-akull

Brenda digjem-zjarr.


 

Para Kullës s’Ajfelit

Kujtimet m' kapin për dore

Më kthejnë në atdhe

Në tokën arbërore.


 

Më çojnë në vendlindje

Më kthejnë në fëmijëri

Në kohën e skamjes

- Por, plot dashuri.


 

Më shëtisin maleve

Majave të shpatit,

Zbathur si dikur

Rrugëve të fshatit .


 

Më shëtisin dhiareve

Krojeve me ujë bilur

Fushave t’vendlindjes

Tek vrapoja dikur.


 

Ah, t‘kisha mundësi

Sonte, Kullën e Ajfelit

Do ta kisha ndërruar

Me një lis t‘zabelit?!!!




MIKËS


Nuk e di se si me vjen

para sysh shpesh moj Mike,

ti me kronin nën lajthi

- ne një kohë idilike.

 

 

Më dëshirë e merrja rrugën

për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte

sytë e mit tek t'shihnin ty

 

 

Netët e gjata te pagjumë

mendjën e kisha gjithmon n'krua,

si nuk gjeta një herë forcë

të te themë sa shumë të dua.


Njëqind herë të mallkoj ty

njëmiherë e mallkoj jetën,

për cdo ditë ishim n'krua

si s'e shuam një herë etjen!




LISI DËSHMITAR



Si sot më kujtohet

takimi ynë i parë,

një ditë pranvere

tek lisi - në arë.


 

- Inicialet tona

i gëdhendem në lis,

dy zemra t'bashkuara

- shigjetën n'mjedis.


 

Pastaj,na u ndanë rrugët

- u ndamë edhe ne,

unë ika ne mergim

- ti ngele n'atdhe.


 

Pas shumë e shumë vitesh

n'atdhe me kthej jeta,

- në arë s'ishte lisi

as ty kund nuk t'gjeta.


 

Ndoshta m'i ke harruar

- iniciale e emer,

por unë emrin tend

e kam gëdhend n'zemër.




NJË LETER ME LOTË...


Jashtë pandërpre binte shi

parmakët e dritarës i rrahte era,

në dhomën time mbretëronte qetësi

-larg qenve u ndihej potera.



Afër dritarës u dëgju një zë,

shkova pran - s'pashë askend,

mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',

-brenda avulli kish zë vend.



Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria

rrodhën këto fjalë spontanisht,

- këto ishin fjalët e mia

që i shkrova mbi xham me gisht.



U ktheva ku isha më parë

në dorë rroka laps e letër,

fotografia jote qendronte përball

- sytë drejtuar lartë në etër.



Filloj padashur te më dridhej dora

tentimi që të shkruaj ishte i kot,

trupi m'u bë më i ftohët se bora

mbi leter rrodhën dy pika lotë.



Adaj,të bardhë merre këtë letër

pse? - mund të dishë dhe ti,

për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër

- ketë herë prano lotët e mi.




DHELPRA DHE RRUSHI



Një dhelpër e uritur

duke bredhur n' fushë,

- befas para i doli

një hardhi plot rrush.



Asaj i shkëlqyen sytë

- foli duke qesh,

tash do të ha të terin

s'do ta le asnjë kalavesh.


 

rrushin që ishte lartë

- nuk e arriti dot ,

nga inati e mërdhezur

iu mbushen sytë lotë :


 

- Qendro rrush i zi

varur n'hardhi - lart,

se , unë s'te ha

- se ti je i i thartë!




PREMTIME...


Një djalë sykaltrosh

- pak pa rënë nata,

e ndaloj në rrugë

një vajzë më flokët e gjata!


Nëse behesh e imja

nëse më pranon,

do t'besh jetë të lumtur

si mbretëreshë në fron.


Do shetisim gjithkah

kah te duash ti vet,

do te qoj n'mal

do t'qoj edhe n'det.


Do t'blej dhe feriri

cka të duash pastaj,

do t'qoj në majorkë

do shkojm dhe n'dubaj.


Do t'dhuroj shtepi

mandej dhe pallate

vetem t'jesh e imja

t'jem pranë zemres sate.


Parfume te shtrenjta

për garderobë s'ka fjalë,

cka t'do zemra jote

unë ka me te falë.


shpejt nderhyri vajza

me flokët e gjata,

folë cka të duash

se tash është fushata.


c


Breza e breza

luftuan pa nda,

me pushtues te eger

me turk e shkja.




Për liri luftuam gjithë jeten

e s'menduam qe kur t'ie ajo

do ta ham vetvehtën!




KUMANOVA PO THËRRET


Me vaj n'buzë

Thërret Kumanova,

Ku ashtë Shqipëria

Ku është Kosova.


Një burri

Del prej varri,

flet merzitshë

Ismet Jashari.


Ku I kam shokët e idealit

Për liri kur u ngjiyem malit.


Qe u betuam

Në një flamur,

Pa u bashku

Mos mu ndal kurr.


Laqja e trimav

Fletë më lot,

Shokët tu

Vella i thërret kot.


Shumë kan hy

Në politikë,

Luftë po bajnë

Veq për karrigë.


Ma e vlefshme

Për ta partia,

Se sa kombi e liria.


Haj medet

Thotë Kumanova,

Atëherë unë

Per çka luftova?!



Në një shkollë

diku në përendim,

mësuesja i pyet nëxenësit

në Mësim


Fjalêt e veneres

e preken mësuesen e re,

sepse gjatë verës

në shkojmë në atëdhe




U takuan një ditë

në mirtovice tek ura

pa kuju e pa pritë

veza dhe kërpudha.


Dhe fillluan te flasin

qe ta bindin miletin,

kërkush sikur ne

s'e udheheq qytetin.



N'fund foli një plakë

i e qytetit te ura,

ju asgjë s'mund te beni

pos omlet me kërpudha!





PSE GJITHË KJO NDARJE ?!


Me dekada komunizmi


- na ka shtru n'dajak,


vetë e kimi kërkuar


sistemin shumëpartiak.


 


Kështu si po sillemi


po ia nxjerrim bojën,


- vërtetë n'demokraci


a po dim me lujtë lojën?!


 


Njëri e shanë Hashimin


tjetri Behxhet Pacollin,


njëri e shanë Haradinin


-tjetri e shanë KFOR-in.


 


Njëri e shanë Drenicën


tjetri e shanë Dukagjinin,


njëri e shanë Llapin


tjetri e shanë Anadrinin!


 


Kemi drejtë me dashtë


partinë me t'cilën jena,


- po partitë tjara


me i sha drejtë s'kena!


 


- Plagët e luftës


nuk janë mbyll hala,


kur ishim në luftë


njëri tjetrit - vëlla.


 


Kemi ndarë këngëtarë


- kemi ndarë poet,


u bem gazi i botës


- për ne haj medet.


 


Për inate partiake


shpejtë na kcen kanari,


shahet - qëveria


shahet dhe kryetari.


 


Me pas pasë në luftë


kaq shumë patriota,


nuk kish pasë nëvojë


me na ndihmu' bota.


 


T'ia vëjm gishtin kokës


- të mbledhim mendë,


që t'na presë sopata


t'gjithëve në një vend.


 


Hiena - gojëhapur


të dera po na pret,


kujtone përrallën :


"ujku dhe dy qetë"!


NE BAJGORE - SI NE VLORE


Erdhi baca Ise

Me kobure e plis

- I gjate si lis.


Si lis n'mal

I heshtur,pa fjale

Si gjithe vertikal.


Shqiperise i ra

Trup e terthure

Me flamur-si dikur.


Hipur permbi kale

E tha veq nje fjale

Do t'shkoj ne Shale.


Kalin e preku n'fren

Kur erdhe n'Prizeren.


N'Dukagjin u ndale pak

shpesh m'keni ba konak

- U kam vellezer me gjak.


Me pas

Shko n'Prekaz

- Shkiet kokan ba gaz!


Frerin ia tehoqe atllarit

Te kulla e Adem Jasharit.


Arriti ne Shale - Bajgore

- edhe ketu i thone Vlore.


Te kulla - ne Boletin

Do t'pushosh o trim.


Po , si jeni nuk na vete

Ndoshta s'te peqeu si na gjete?!


11.06.2015



AI JETON...


(Ismet Jasharit-Kumanova)


Qysh kur ishte i vogël

edhe në rini,

urrejtja mbolli për anmiq

- dashuria për atdhe e Liri.


Anmiku po i tregonte dhebet

- flak digjej Kosova,

n'ball te luftës i patrembur

- Koamndant Kumanova.


Anmiku don pelumb

thoshte Ismet jashari,

fjalës s'kan kuptim

me zjarr shuhet zjarri.


S'ka kush qe na ndal

- rrugën dhe idealin,

te vdekur janë veq ata

qe atdheut jetën s'a falin.


Për te ishte njësoj

Ilirida,Presheva e Cameria,

se ideale mbi idealet

Për te ishte Shqiptaria


Detyrë mbi detyra

bashkimi kombetar,

ndaj jeton në zemrat

e kombit shqiptar!





 


-



AI THËRRET...


Mbi supet e tija shtalbake

hallet ma të rënda se trupi,

rrethuar me pasanik

qe s’e din cka eshte turpi.


Kalon para politikanve

para njerëzve t’biznesit

me fytyrën ma te zezë

se ngjyra e Mercedesit.


A keni nevojë për karrocë

a doni shkrepsa,cigare,

në këtë botë injorantesh

- përpelitet për idare !


Thërret ,thërrët e thërret

mëkot - s’ka përgjegjje

- zëri i ti s’dëgjohet me vesh

hhhkk

po me zemër e ndergjegjje !

 

 

TEMPUJT TANË...

 

Disa kanë lëshuar mjekrra

përbehen në Medinë ,

disa nanë e babë -

...Vatikanin e di'në .

 

Lereni tempujt e huaj

- se u bet gaz ,

Vatikan e Medinë

Janë Kruaj e Prekaz...

 

NDIZNI ZJARRET

(Nates se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarret ndezni gjithandej

ju qe gjak shqiptari keni nder dej.

 

Se kete dite u ndez jarri i Lirisë

Në Drenicë -ne zemer te Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

ne Prekazin e Ahmet Delis.

 

Jasharajt u ben flakadan

qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,

E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz

- trimat e moren nga nje gacë,

Dhe ndezen zjarret e Lirise

Në te gjitha anet e Dardanisë.

 

ERDHËN HIJENAT...

(Rrënimit të lapdarit
të UCPMB-së në Preshevë)

Edhe një herë
hijenat erdhën,
jargë e ulurim
mbi shqiptarë derdhën.

Hienat e sojt
shkja - kaurr,
mllefin e vet derdhën
mbi lapidarin-gur.

Erdhën hijenat
si vampir-lugat,
herët tek ndahej
dita më natë.

Dhe shpejt ikën
në mes të zabelit,
se ato i frigohen
këngës së gjelit.

Erdhën hijenat
- si hajdut,
me vete morën lapidarin
ata harbut.

Kotë e hjeken lapidarin
që ishte një gur,
po emrat e heronjve
s'na i marrin kurr.

O kot e keni
ju oj hijena,
se emrat e tyre
(të skalitur)
në zemra i kena.

 

 

NËNTORI MUAJ I SHTRENJTË I SHQIPTARISË

 

Sonte festë ka shqiptaria

nga Tivari deri te Cameria,

- andaj ndezni zjarret

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festojnë edhe varret

andaj - ndizni zjarret..

 

ATA QENDROJNË...

(Popullit tim - popullit të Kosovës)

 

Nata i err -

mëngjesi s'dihet a i çel.


I vdekuri dhe i gjalli

në një vend

për një qellim...

 

Njerëzit shendërrohen

në sy e veshë ,

përqafohen me barot

 

Ata shendërrohen në gurë

e gurët në mur

- QENDRESË...

 

Fëmijët atje

lodër të parë kanë vdekjen

- ka kohë që e luajnë ketë lojë!


Ata jetojnë për te ardhmën

- nata i errë

mëngjesi s'dihet a i çel.


Ata qëndrojnë për të nesërmen

e atyre që vijnë

për të shtrenjtën LIRI...

 

Nürnberg , '99

 

BISEDË ME KULLËN

1.

Sa stuhitë t'kanë rrahur

çatisë - murit

e s'kanë mundur të rrënojnë

-kulla ime e mirë

-kula ime e gurit.

2.

C'dritare t'ngushta ke

nëpër to s'ka depërtuar as era,

sa herë në këto frexhi

kokën e ka shtrirë mamxerrja.

Sot me këtë qyski

(ngadalë-me kujdes)

do t'i heq gurët një nga një

e ti mos u hidhëro kulla ime

mbi themelin tënd

do t'ndërtojmë pallat të ri.

3.

Shih,ç'është ky plis këtu

- mes baltës e gurit

ja edhe një copë e flamurit

shih edhe dy tela të çiftelisë

pa shih pashë sytë e ballit

këtu qenka edhe bishti i kalit,

pranë qenka edhe një letër

një porosi më fjalë jo t'kota

"Dritarët ktheni kah dielli

- kah bota..."

4.

Ja thëmel i kullës

mbi ty ngritëm mur të ri

telat i zgjatëm në çifteli

e bishti i kalit -

n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'

e plisi?!

(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)

në kokat tona qëndron me krenari,

dritarët i kemi kthy kah dielli

kah bota - sipas t'gjyshit porosi.

Pa dëgjo,dëgjo

ç'këngë e bukur

lahuta me çiftelinë

- në orkesrinë

japin koncert për LIRINË...

 

BILBILIT TE KOSOVËS

(Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

25.05.2010,Francë

 

MALL


S’e di pse sonte

N’shpirt kam kaq mall

Përjashta i ftohtë-akull

Brenda digjem-zjarr.


Para Kullës s’Ajfelit

Kujtimet m' kapin për dore

Më kthejnë në atdhe

Në tokën arbërore.


Më çojnë në vendlindje

Më kthejnë në fëmijëri

Në kohën e skamjes

- Por, plot dashuri.


Më shëtisin maleve

Majave të shpatit,

Zbathur si dikur

Rrugëve të fshatit .

 

Më shëtisin dhiareve

Krojeve me ujë bilur

Fushave t’vendlindjes

Tek vrapoja dikur.


Ah, t‘kisha mundësi

Sonte, Kullën e Ajfelit

Do ta kisha ndërruar

Me një lis t‘zabelit?!!!

 

MIKËS


Nuk e di se si me vjen

para sysh shpesh moj Mike,

ti me kronin nën lajthi

- ne një kohë idilike.

 

Më dëshirë e merrja rrugën

për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte

sytë e mit tek t'shihnin ty

 

Netët e gjata te pagjumë

mendjën e kisha gjithmon n'krua,

si nuk gjeta një herë forcë

të te themë sa shumë të dua.

 

Njëqind herë të mallkoj ty

njëmiherë e mallkoj jetën,

për cdo ditë ishim n'krua

si s'e shuam një herë etjen!

 

LISI DËSHMITAR


Si sot më kujtohet

takimi ynë i parë,

një ditë pranvere

tek lisi - në arë.

 

- Inicialet tona

i gëdhendem në lis,

dy zemra t'bashkuara

- shigjetën n'mjedis.

 

Pastaj,na u ndanë rrugët

- u ndamë edhe ne,

unë ika ne mergim

- ti ngele n'atdhe.

 

Pas shumë e shumë vitesh

n'atdhe me kthej jeta,

- në arë s'ishte lisi

as ty kund nuk t'gjeta.

 

 

Ndoshta m'i ke harruar

- iniciale e emer,

por unë emrin tend

e kam gëdhend n'zemër.

 

 

NJË LETER ME LOTË...

 

Jashtë pandërpre binte shi

parmakët e dritarës i rrahte era,

në dhomën time mbretëronte qetësi

-larg qenve u ndihej potera.

 

Afër dritarës u dëgju një zë,

shkova pran - s'pashë askend,

mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',

-brenda avulli kish zë vend.

 

Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria

rrodhën këto fjalë spontanisht,

- këto ishin fjalët e mia

që i shkrova mbi xham me gisht.

 

 

U ktheva ku isha më parë

në dorë rroka laps e letër,

fotografia jote qendronte përball

- sytë drejtuar lartë në etër.

 

 

Filloj padashur te më dridhej dora

tentimi që të shkruaj ishte i kot,

trupi m'u bë më i ftohët se bora

mbi leter rrodhën dy pika lotë.

 

 

Adaj,të bardhë merre këtë letër

pse? - mund të dishë dhe ti,

për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër

- ketë herë prano lotët e mi.

 

 

DHELPRA DHE RRUSHI


Një dhelpër e uritur

duke bredhur n' fushë,

- befas para i doli

një hardhi plot rrush.

 

Asaj i shkëlqyen sytë

- foli duke qesh,

tash do të ha të terin

s'do ta le asnjë kalavesh.

 

rrushin që ishte lartë

- nuk e arriti dot ,

nga inati e mërdhezur

iu mbushen sytë lotë :

 

- Qendro rrush i zi

varur n'hardhi - lart,

sepse , unë s'te ha

  • se ti je i thartë...!

 

NE BAJGORE - SI NE VLORE

 

Erdhi baca Ise

Me kobure e plis,

- I madh si lis.

 

Si lisi n'mal

I heshtur, pa fjale

Si gjithe vertikal.

 

Neper Shqiperi

Trup e terthure

Me flamur si dikur.

 

Hipur mbi kal

E tha veq nje fjale

- do t'shkoj ne Shale.

 

Kalin e ndali me fren

Kur erdhi ne Prizeren.

 

N'Dukagjin u ndal pak

-Iu kam vellezer me gjak

Shpesh me keni ba konak.

 

U ndal dhe n'Prekaz

Shkiet, tha:

Qenkan ba gaz.

 

Frerin ia terhoqi atllarit

Te kulla e Adem Jasharit.

 

Kur arriti ne Bajgore

Erdhe ketu tha i thone Vlore.

 

Qe t'pushosh u shtrive o trim

Afer kulles tuaj - ne Boletin.

 

Pô, si jemi nuk na vete

Ndoshta s'te pelqeu si na gjete?!!!

 

 

 

 

VALET...

 

Valet e jetes

Si valet e detit,

Here vijne te qeta

Here si te termetit.

 

Here t'nxjerrin n'breg

Here t'marrin me veti,

- here thua shpetova

- here erdhe kjameti !

 

ME VELLAUT NGA TIRANA

( Edip Dacit )

u takuam ne shesh

ne qender te Tiranes

me mikun Edip Daci

si dy vellezer te nje nanes.

 

u perqafuam vellazerisht

me zemren plot zjarr,

edh pse kurr sishim takuar

- kjo ishte hera e pare.

 

Ai me fliste per diktaturen

une per represionet e shkaut,

i hapem zemren njeri tjetrit

sikur vellau - vellaut.

 

Te etshem per bisede

flisnim me plote malle,

me behej se bashke me ne

gezohej edhe skenderbeu mbi kale.

 

Edipi ngeli n Tirane

per Kosove u nisa une

me gezimin ne zemre

me nje vella me shume,

 

 

TAKIMI NA NGELI PENG...

 

(Nje poet ,nje mik i mire - na iku

humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)

 

Pse ike o vëlla i dashur

pa na thënë lamtumirë,

- ti shkove të Djellëza

në do ta kemi vështirë.

Kush do t'na fletas ëmël

më fjalët - sheqer,

mungesen tende o vëlla

do ta ndjejmë çdo herë.

Pikëllimin qe t'solli jeta

e mbajte për vete n'brendi,

për miqët rrezatove veç gëzim

gjithmon na fale veç dashuri.

Një plagë ma hape n'zemer

- në shpirt me le një brengë,

- pse ike o vëlla i dashur

- takimin na ngeli peng.

 

 

 

TEMPUJT TANË...

 

Disa kanë lëshuar mjekrra

përbehen në Medinë ,

disa nanë e babë -

...Vatikanin e di'në .

 

Lereni tempujt e huaj

- se u bet gaz ,

Vatikan e Medinë

Janë Kruaj e Prekaz...

 

 

 

NDIZNI ZJARRET

 

(Nates se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarret ndezni gjithandej

ju qe gjak shqiptari keni nder dej.

 

 

Se kete dite u ndez jarri i Lirisë

Në Drenicë -ne zemer te Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

ne Prekazin e Ahmet Delis.

 

 

Jasharajt u ben flakadan

qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,

E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

 

Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz

- trimat e moren nga nje gacë,

Dhe ndezen zjarret e Lirise

Në te gjitha anet e Dardanisë.

 

 

Sonte festë ka shqiptaria

nga Tivari deri te Cameria,

- andaj ndezni zjarret

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festojnë edhe varret

andaj - ndizni zjarret..

 

 

ATA QENDROJNË...

 

(Popullit tim - popullit të Kosovës)

 

Nata i err -

mëngjesi s'dihet a i çel.

 

I vdekuri dhe i gjalli

në një vend

për një qellim...

 

Njerëzit shendërrohen

në sy e veshë ,

përqafohen me barot

 

Ata shendërrohen në gurë

e gurët në mur

- QENDRESË...

 

Fëmijët atje

lodër të parë kanë vdekjen

- ka kohë që e luajnë ketë lojë!

 

Ata jetojnë për te ardhmën

- nata i errë

mëngjesi s'dihet a i çel.

 

Ata qëndrojnë për të nesërmen

e atyre që vijnë

për të shtrenjtën LIRI...

 

Nürnberg , '99

 

BISEDË ME KULLËN

 

1.

Sa stuhitë t'kanë rrahur

çatisë - murit

e s'kanë mundur të rrënojnë

-kulla ime e mirë

-kula ime e gurit.

 

 

2.

C'dritare t'ngushta ke

nëpër to s'ka depërtuar as era,

sa herë në këto frexhi

kokën e ka shtrirë mamxerrja.

Sot me këtë qyski

(ngadalë-me kujdes)

do t'i heq gurët një nga një

e ti mos u hidhëro kulla ime

mbi themelin tënd

do t'ndërtojmë pallat të ri.

 

 

3.

Shih,ç'është ky plis këtu

- mes baltës e gurit

ja edhe një copë e flamurit

shih edhe dy tela të çiftelisë

pa shih pashë sytë e ballit

këtu qenka edhe bishti i kalit,

pranë qenka edhe një letër

një porosi më fjalë jo t'kota

"Dritarët ktheni kah dielli

- kah bota..."

 

4.

Ja thëmel i kullës

mbi ty ngritëm mur të ri

telat i zgjatëm në çifteli

e bishti i kalit -

n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'

e plisi?!

(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)

në kokat tona qëndron me krenari,

dritarët i kemi kthy kah dielli

kah bota - sipas t'gjyshit porosi.

Pa dëgjo,dëgjo

ç'këngë e bukur

lahuta me çiftelinë

- në orkesrinë

japin koncert për LIRINË...

 

 

BILBILIT TE KOSOVËS

(Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

 

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

 

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

 

25.05.2010,Francë

 

 

 

MALL

 

 

S’e di pse sonte

N’shpirt kam kaq mall

Përjashta i ftohtë-akull

Brenda digjem-zjarr.

 

 

Para Kullës s’Ajfelit

Kujtimet m' kapin për dore

Më kthejnë në atdhe

Në tokën arbërore.

 

 

Më çojnë në vendlindje

Më kthejnë në fëmijëri

Në kohën e skamjes

- Por, plot dashuri.

 

 

Më shëtisin maleve

Majave të shpatit,

Zbathur si dikur

Rrugëve të fshatit .

 

 

Më shëtisin dhiareve

Krojeve me ujë bilur

Fushave t’vendlindjes

Tek vrapoja dikur.

 

 

Ah, t‘kisha mundësi

Sonte, Kullën e Ajfelit

Do ta kisha ndërruar

Me një lis t‘zabelit?!!!

 

 

 

MIKËS

 

Nuk e di se si me vjen

para sysh shpesh moj Mike,

ti me kronin nën lajthi

- ne një kohë idilike.

 

 

Më dëshirë e merrja rrugën

për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte

sytë e mit tek t'shihnin ty

 

 

Netët e gjata te pagjumë

mendjën e kisha gjithmon n'krua,

si nuk gjeta një herë forcë

të te themë sa shumë të dua.

 

Njëqind herë të mallkoj ty

njëmiherë e mallkoj jetën,

për cdo ditë ishim n'krua

si s'e shuam një herë etjen!

 

 

 

LISI DËSHMITAR

 

 

Si sot më kujtohet

takimi ynë i parë,

një ditë pranvere

tek lisi - në arë.

 

 

- Inicialet tona

i gëdhendem në lis,

dy zemra t'bashkuara

- shigjetën n'mjedis.

 

 

Pastaj,na u ndanë rrugët

- u ndamë edhe ne,

unë ika ne mergim

- ti ngele n'atdhe.

 

 

Pas shumë e shumë vitesh

n'atdhe me kthej jeta,

- në arë s'ishte lisi

as ty kund nuk t'gjeta.

 

 

Ndoshta m'i ke harruar

- iniciale e emer,

por unë emrin tend

e kam gëdhend n'zemër.

 

 

 

NJË LETER ME LOTË...

 

Jashtë pandërpre binte shi

parmakët e dritarës i rrahte era,

në dhomën time mbretëronte qetësi

-larg qenve u ndihej potera.

 

 

Afër dritarës u dëgju një zë,

shkova pran - s'pashë askend,

mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',

-brenda avulli kish zë vend.

 

 

Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria

rrodhën këto fjalë spontanisht,

- këto ishin fjalët e mia

që i shkrova mbi xham me gisht.

 

 

U ktheva ku isha më parë

në dorë rroka laps e letër,

fotografia jote qendronte përball

- sytë drejtuar lartë në etër.

 

 

Filloj padashur te më dridhej dora

tentimi që të shkruaj ishte i kot,

trupi m'u bë më i ftohët se bora

mbi leter rrodhën dy pika lotë.

 

 

Adaj,të bardhë merre këtë letër

pse? - mund të dishë dhe ti,

për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër

- ketë herë prano lotët e mi.

 

 

 

DHELPRA DHE RRUSHI

 

 

Një dhelpër e uritur

duke bredhur n' fushë,

- befas para i doli

një hardhi plot rrush.

 

 

Asaj i shkëlqyen sytë

- foli duke qesh,

tash do të ha të terin

s'do ta le asnjë kalavesh.

 

 

rrushin që ishte lartë

- nuk e arriti dot ,

nga inati e mërdhezur

iu mbushen sytë lotë :

 

 

- Qendro rrush i zi

varur n'hardhi - lart,

se , unë s'te ha

- se ti je i i thartë!

 

 

 

PREMTIME...

 

Një djalë sykaltrosh

- pak pa rënë nata,

e ndaloj në rrugë

një vajzë më flokët e gjata!

 

Nëse behesh e imja

nëse më pranon,

do t'besh jetë të lumtur

si mbretëreshë në fron.

 

Do shetisim gjithkah

kah te duash ti vet,

do te qoj n'mal

do t'qoj edhe n'det.

 

Do t'blej dhe feriri

cka të duash pastaj,

do t'qoj në majorkë

do shkojm dhe n'dubaj.

 

Do t'dhuroj shtepi

mandej dhe pallate

vetem t'jesh e imja

t'jem pranë zemres sate.

 

Parfume te shtrenjta

për garderobë s'ka fjalë,

cka t'do zemra jote

unë ka me te falë.

 

shpejt nderhyri vajza

me flokët e gjata,

folë cka të duash

se tash është fushata.

 

c

 

Breza e breza

luftuan pa nda,

me pushtues te eger

me turk e shkja.

 

 

 

Për liri luftuam gjithë jeten

e s'menduam qe kur t'ie ajo

do ta ham vetvehtën!

 

 

 

KUMANOVA PO THËRRET

 

Me vaj n'buzë

Thërret Kumanova,

Ku ashtë Shqipëria

Ku është Kosova.

 

Një burri

Del prej varri,

flet merzitshë

Ismet Jashari.

 

Ku I kam shokët e idealit

Për liri kur u ngjiyem malit.

 

Qe u betuam

Në një flamur,

Pa u bashku

Mos mu ndal kurr.

 

Laqja e trimav

Fletë më lot,

Shokët tu

Vella i thërret kot.

 

Shumë kan hy

Në politikë,

Luftë po bajnë

Veq për karrigë.

 

Ma e vlefshme

Për ta partia,

Se sa kombi e liria.

 

Haj medet

Thotë Kumanova,

Atëherë unë

Per çka luftova?!

 

 

Në një shkollë

diku në përendim,

mësuesja i pyet nëxenësit

në Mësim

 

Fjalêt e veneres

e preken mësuesen e re,

sepse gjatë verës

në shkojmë në atëdhe

 

 

 

U takuan një ditë

në mirtovice tek ura

pa kuju e pa pritë

veza dhe kërpudha.

 

Dhe fillluan te flasin

qe ta bindin miletin,

kërkush sikur ne

s'e udheheq qytetin.

 

 

N'fund foli një plakë

i e qytetit te ura,

ju asgjë s'mund te beni

pos omlet me kërpudha!

 

 

 

 

PSE GJITHË KJO NDARJE ?!

 

Me dekada komunizmi

- na ka shtru n'dajak,

vetë e kimi kërkuar

sistemin shumëpartiak.

 

 Kështu si po sillemi

po ia nxjerrim bojën,

- vërtetë n'demokraci

a po dim me lujtë lojën?!

 

 Njëri e shanë Hashimin

tjetri Behxhet Pacollin,

njëri e shanë Haradinin

-tjetri e shanë KFOR-in.

 

 Njëri e shanë Drenicën

tjetri e shanë Dukagjinin,

njëri e shanë Llapin

tjetri e shanë Anadrinin!

 

 Kemi drejtë me dashtë

partinë me t'cilën jena,

- po partitë tjara

me i sha drejtë s'kena!

 

 - Plagët e luftës

nuk janë mbyll hala,

kur ishim në luftë

njëri tjetrit - vëlla.

 

 Kemi ndarë këngëtarë

- kemi ndarë poet,

u bem gazi i botës

- për ne haj medet.

 

 Për inate partiake

shpejtë na kcen kanari,

shahet - qëveria

shahet dhe kryetari.

 

 Me pas pasë në luftë

kaq shumë patriota,

nuk kish pasë nëvojë

me na ndihmu' bota.

 

 T'ia vëjm gishtin kokës

- të mbledhim mendë,

që t'na presë sopata

t'gjithëve në një vend.

 

 Hiena - gojëhapur

të dera po na pret,

kujtone përrallën :

"ujku dhe dy qetë"!

 

NE BAJGORE - SI NE VLORE

 

Erdhi baca Ise

Me kobure e plis

- I gjate si lis.

 

Si lis n'mal

I heshtur,pa fjale

Si gjithe vertikal.

 

Shqiperise i ra

Trup e terthure

Me flamur-si dikur.

 

Hipur permbi kale

E tha veq nje fjale

Do t'shkoj ne Shale.

 

Kalin e preku n'fren

Kur erdhe n'Prizeren.

 

N'Dukagjin u ndale pak

shpesh m'keni ba konak

- U kam vellezer me gjak.

 

Me pas

Shko n'Prekaz

- Shkiet kokan ba gaz!

 

Frerin ia tehoqe atllarit

Te kulla e Adem Jasharit.

 

Arriti ne Shale - Bajgore

- edhe ketu i thone Vlore.

 

Te kulla - ne Boletin

Do t'pushosh o trim.

 

Po , si jeni nuk na vete

Ndoshta s'te peqeu si na gjete?!

 

11.06.2015

 

 

AI JETON...

 

(Ismet Jasharit-Kumanova)

 

Qysh kur ishte i vogël

edhe në rini,

urrejtja mbolli për anmiq

- dashuria për atdhe e Liri.

 

Anmiku po i tregonte dhebet

- flak digjej Kosova,

n'ball te luftës i patrembur

- Koamndant Kumanova.

 

Anmiku don pelumb

thoshte Ismet jashari,

fjalës s'kan kuptim

me zjarr shuhet zjarri.

 

S'ka kush qe na ndal

- rrugën dhe idealin,

te vdekur janë veq ata

qe atdheut jetën s'a falin.

 

Për te ishte njësoj

Ilirida,Presheva e Cameria,

se ideale mbi idealet

Për te ishte Shqiptaria

 

Detyrë mbi detyra

bashkimi kombetar,

ndaj jeton në zemrat

e kombit shqiptar!

 

 

ME VELLAUT NGA TIRANA

 

( Edip Dacit )

 

u takuam ne shesh

ne qender te Tiranes

me mikun Edip Daci

si dy vellezer te nje nanes.

 

u perqafuam vellazerisht

me zemren plot zjarr,

edh pse kurr sishim takuar

- kjo ishte hera e pare.

 

Ai me fliste per diktaturen

une per represionet e shkaut,

i hapem zemren njeri tjetrit

sikur vellau - vellaut.

 

Te etshem per bisede

flisnim me plote malle,

me behej se bashke me ne

gezohej edhe skenderbeu mbi kale.

 

Edipi ngeli n Tirane

per Kosove u nisa une

me gezimin ne zemre

me nje vella me shume,

 

 

TAKIMI NA NGELI PENG...

(Nje poet ,nje mik i mire - na iku

humanisti,atdhetari - Adem Gjurgjeviku.)

 

Pse ike o vëlla i dashur

pa na thënë lamtumirë,

- ti shkove të Djellëza

në do ta kemi vështirë.

 

Kush do t'na fletas ëmël

më fjalët - sheqer,

mungesen tende o vëlla

do ta ndjejmë çdo herë.

 

Pikëllimin qe t'solli jeta

e mbajte për vete n'brendi,

për miqët rrezatove veç gëzim

gjithmon na fale veç dashuri.

Një plagë ma hape n'zemer

- në shpirt me le një brengë,

- pse ike o vëlla i dashur

- takimin na ngeli peng.

 

 

 

TEMPUJT TANË...

 

 Disa kanë lëshuar mjekrra

përbehen në Medinë ,

disa nanë e babë -

...Vatikanin e di'në .

 

Lereni tempujt e huaj

- se u bet gaz ,

Vatikan e Medinë

Janë Kruaj e Prekaz...

 

 

 

NDIZNI ZJARRET

 

(Nates se zjarreve në Prekaz)

 

Sonte zjarret ndezni gjithandej

ju qe gjak shqiptari keni nder dej.

 

 

Se kete dite u ndez jarri i Lirisë

Në Drenicë -ne zemer te Arberisë

- Në Prekazin e Emin Latit

ne Prekazin e Ahmet Delis.

 

 

Jasharajt u ben flakadan

qe ndezen zjarret e lirisë për vatan,

E ndezen Ademi , Hamza dhe Bac Shabani

se po poshtrohej kombi - po shkelej vatani.

 

 

Nga zjarri qe u ndez n'Prekaz

- trimat e moren nga nje gacë,

Dhe ndezen zjarret e Lirise

Në te gjitha anet e Dardanisë.

 

 

Sonte festë ka shqiptaria

nga Tivari deri te Cameria,

- andaj ndezni zjarret 

se nga ai zjarr erdhi Liria.

 

 

Sonte është Nata e Madhe

sonte festojnë edhe varret

andaj - ndizni zjarret..

 

 

ATA QENDROJNË...

 

(Popullit tim - popullit të Kosovës)

 

Nata i err -

mëngjesi s'dihet a i çel.

 

I vdekuri dhe i gjalli

në një vend

për një qellim...

 

Njerëzit shendërrohen

në sy e veshë ,

përqafohen me barot

 

Ata shendërrohen në gurë

e gurët në mur

- QENDRESË...

 

Fëmijët atje

lodër të parë kanë vdekjen

- ka kohë që e luajnë ketë lojë!

 

Ata jetojnë për te ardhmën

- nata i errë

mëngjesi s'dihet a i çel.

 

Ata qëndrojnë për të nesërmen

e atyre që vijnë

për të shtrenjtën LIRI...

 

Nürnberg , '99

 

BISEDË ME KULLËN

 

1.

Sa stuhitë t'kanë rrahur

çatisë - murit

e s'kanë mundur të rrënojnë

-kulla ime e mirë

-kula ime e gurit.

 

 

2.

C'dritare t'ngushta ke

nëpër to s'ka depërtuar as era,

sa herë në këto frexhi

kokën e ka shtrirë mamxerrja.

Sot me këtë qyski

(ngadalë-me kujdes)

do t'i heq gurët një nga një

e ti mos u hidhëro kulla ime

mbi themelin tënd

do t'ndërtojmë pallat të ri.

 

 

3.

Shih,ç'është ky plis këtu

- mes baltës e gurit

ja edhe një copë e flamurit

shih edhe dy tela të çiftelisë

pa shih pashë sytë e ballit

këtu qenka edhe bishti i kalit,

pranë qenka edhe një letër

një porosi më fjalë jo t'kota

"Dritarët ktheni kah dielli

- kah bota..."

 

4.

Ja thëmel i kullës

mbi ty ngritëm mur të ri

telat i zgjatëm në çifteli

e bishti i kalit -

n'lahutën e gjyshit sa bukur rri'

e plisi?!

(plisi s'është mes gurësh,i përbaltur)

në kokat tona qëndron me krenari,

dritarët i kemi kthy kah dielli

kah bota - sipas t'gjyshit porosi.

Pa dëgjo,dëgjo

ç'këngë e bukur

lahuta me çiftelinë

- në orkesrinë

japin koncert për LIRINË...

 

 

BILBILIT TE KOSOVËS

(Nexhmije Pagarushës)

 

Zëri ytë i ëmbel

çmendi zogjet e malit,

zëri yt e qoj Rexhën

- nga grazhdi i kalit.

 

 

 

Zëri ytë i embel

zemrat na i qon peshë,

kur kendon "mora testin"

kur këndon për bareshë.

 

 

 

Që sa po mendojë

e s'mund t'i bie n'fije,

te te thërras Ty bilbil

apo bilbilat - Nexhmije!

 

 

25.05.2010,Francë

 

 

 

MALL

 

 

S’e di pse sonte

N’shpirt kam kaq mall

Përjashta i ftohtë-akull

Brenda digjem-zjarr.

 

 

Para Kullës s’Ajfelit

Kujtimet m' kapin për dore

Më kthejnë në atdhe

Në tokën arbërore.

 

 

Më çojnë në vendlindje

Më kthejnë në fëmijëri

Në kohën e skamjes

- Por, plot dashuri.

 

 

Më shëtisin maleve

Majave të shpatit,

Zbathur si dikur

Rrugëve të fshatit .

 

 

Më shëtisin dhiareve

Krojeve me ujë bilur

Fushave t’vendlindjes

Tek vrapoja dikur.

 

 

Ah, t‘kisha mundësi

Sonte, Kullën e Ajfelit

Do ta kisha ndërruar

Me një lis t‘zabelit?!!!

 

 

 

MIKËS

 

Nuk e di se si me vjen

para sysh shpesh moj Mike,

ti me kronin nën lajthi

- ne një kohë idilike.

 

 

Më dëshirë e merrja rrugën

për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte

sytë e mit tek t'shihnin ty

 

 

Netët e gjata te pagjumë

mendjën e kisha gjithmon n'krua,

si nuk gjeta një herë forcë

të te themë sa shumë të dua.

 

Njëqind herë të mallkoj ty

njëmiherë e mallkoj jetën,

për cdo ditë ishim n'krua

si s'e shuam një herë etjen!

 

 

 

LISI DËSHMITAR

 

 

Si sot më kujtohet

takimi ynë i parë,

një ditë pranvere

tek lisi - në arë.

 

 

- Inicialet tona

i gëdhendem në lis,

dy zemra t'bashkuara

- shigjetën n'mjedis.

 

 

Pastaj,na u ndanë rrugët

- u ndamë edhe ne,

unë ika ne mergim

- ti ngele n'atdhe.

 

 

Pas shumë e shumë vitesh

n'atdhe me kthej jeta,

- në arë s'ishte lisi

as ty kund nuk t'gjeta.

 

 

Ndoshta m'i ke harruar

- iniciale e emer,

por unë emrin tend

e kam gëdhend n'zemër.

 

 

 

NJË LETER ME LOTË...

 

Jashtë pandërpre binte shi

parmakët e dritarës i rrahte era,

në dhomën time mbretëronte qetësi

-larg qenve u ndihej potera.

 

 

Afër dritarës u dëgju një zë,

shkova pran - s'pashë askend,

mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',

-brenda avulli kish zë vend.

 

 

Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria

rrodhën këto fjalë spontanisht,

- këto ishin fjalët e mia

që i shkrova mbi xham me gisht.

 

 

U ktheva ku isha më parë

në dorë rroka laps e letër,

fotografia jote qendronte përball

- sytë drejtuar lartë në etër.

 

 

Filloj padashur te më dridhej dora

tentimi që të shkruaj ishte i kot,

trupi m'u bë më i ftohët se bora

mbi leter rrodhën dy pika lotë.

 

 

Adaj,të bardhë merre këtë letër

pse? - mund të dishë dhe ti,

për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër

- ketë herë prano lotët e mi.

 

 

 

DHELPRA DHE RRUSHI

 

 

Një dhelpër e uritur

duke bredhur n' fushë,

- befas para i doli

një hardhi plot rrush.

 

 

Asaj i shkëlqyen sytë

- foli duke qesh,

tash do të ha të terin

s'do ta le asnjë  kalavesh.

 

 

rrushin që ishte lartë

- nuk e arriti dot ,

nga inati e mërdhezur

iu mbushen sytë  lotë :

 

 

- Qendro rrush i zi

varur n'hardhi - lart,

se , unë s'te ha

- se ti je i i thartë!

 

 

 

PREMTIME...

 

Një djalë sykaltrosh

- pak pa rënë nata,

e ndaloj në rrugë

një vajzë më flokët e gjata!

 

Nëse behesh e imja

nëse më pranon,

do t'besh jetë të lumtur

si mbretëreshë në fron.

 

Do shetisim gjithkah 

kah  te duash ti vet,

do te qoj n'mal

do t'qoj edhe n'det.

 

Do t'blej dhe feriri

cka të duash pastaj,

do t'qoj në majorkë

do shkojm dhe n'dubaj.

 

Do  t'dhuroj shtepi

mandej dhe pallate

vetem t'jesh e imja

t'jem pranë zemres sate.

 

Parfume te shtrenjta

për garderobë s'ka fjalë,

cka t'do zemra jote

unë ka me te falë.

 

shpejt nderhyri vajza

me  flokët e gjata,

folë cka të duash

se tash është fushata.

 

c

 

Breza e breza 

luftuan pa nda,

me pushtues te eger

me turk e shkja.

 

 

 

Për liri luftuam gjithë jeten

e s'menduam qe kur t'ie ajo

do ta ham vetvehtën!

 

 

 

KUMANOVA PO THËRRET

 

Me vaj n'buzë 

Thërret Kumanova,

Ku ashtë Shqipëria

Ku është Kosova.

 

Një burri

Del prej varri,

flet merzitshë

Ismet Jashari.

 

Ku I kam shokët e idealit

Për liri kur u ngjiyem malit.

 

Qe u betuam 

Në një flamur,

Pa u bashku

Mos mu ndal kurr.

 

Laqja e trimav

Fletë më lot,

Shokët tu

Vella i thërret kot.

 

Shumë kan hy

Në politikë,

Luftë po bajnë

Veq për karrigë.

 

Ma e vlefshme

Për ta partia,

Se sa kombi e liria.

 

Haj medet 

Thotë Kumanova,

Atëherë unë 

Per çka luftova?!

 

AI JETON...

 

(Ismet Jasharit-Kumanova)

 

Qysh kur ishte i vogël

edhe në rini,

urrejtja mbolli për anmiq

- dashuria për atdhe e Liri.

 

Anmiku po i tregonte dhebet

- flak digjej Kosova,

n'ball te luftës i patrembur

- Koamndant Kumanova.

 

Anmiku don pelumb

thoshte Ismet jashari,

fjalës s'kan kuptim

me zjarr shuhet zjarri.

 

S'ka kush qe na ndal

- rrugën dhe idealin,

te vdekur janë veq ata

qe atdheut jetën s'a falin.

 

Për te ishte njësoj

Ilirida,Presheva e Cameria,

se ideale mbi idealet

Për te ishte Shqiptaria

 

Detyrë mbi detyra

bashkimi kombetar,

ndaj jeton në zemrat

e kombit shqiptar!

 

 

 

 

                                                                                              

 

 

 

AI THËRRET...

 

Mbi supet e tija  shtalbake

hallet ma të rënda se trupi,

rrethuar me pasanik

qe s’e din cka eshte turpi.

 

Kalon para politikanve

para njerëzve t’biznesit

me fytyrën ma te zezë

se ngjyra e Mercedesit.

 

A keni nevojë për karrocë

a doni shkrepsa,cigare,

në këtë botë injorantesh

- përpelitet për idare !

 

Thërret ,thërrët e thërret

mëkot -  s’ka përgjegjje

- zëri i  ti s’dëgjohet me vesh

po me zemër e ndergjegjje !

 

 

MIKËS

 

Nuk e di se si me vjen

para sysh shpesh moj Mike,

ti me kronin nën lajthi

- ne një kohë idilike.

 

Më dëshirë e merrja rrugën

për tek kroi nën lajthi,

zemra ime se si rrihte

sytë e mit tek t'shihnin ty

 

Netët e gjata te pagjumë

mendjën e kisha gjithmon n'krua,

si nuk gjeta një herë forcë

te të them sa shumë të dua.

 

Njëqind herë te mallkoj ty

njëmijë herë mallkoj vetën,

për çdo ditë ishim n'krua

si se shuam një herë etjen

 

 

LISI DËSHMITAR

 

Si sot më kujtohet

takimi ynë i parë,

një ditë pranvere

tek lisi - në arë.

 

- Inicialet tona

i gëdhendem në lis,

dy zemra t'bashkuara

- shigjetën n'mjedis.

 

Pastaj,na u ndanë rrugët

- u ndamë edhe ne,

unë ika ne mergim

- ti ngele n'atdhe.

 

Pas shumë e shumë vitesh

n'atdhe me kthej jeta,

- në arë s'ishte lisi

as ty kund nuk t'gjeta.

 

Ndoshta m'i ke harruar

- iniciale e emer,

por unë emrin tend

e kam gëdhend n'zemër.

 

 

 

NJË LETER ME LOTË...

 

Jashtë pandërpre binte shi

parmakët e dritarës i rrahte era,

në dhomën time mbretëronte qetësi

- larg qenve u ndihej potera.

 

Afër dritarës u dëgju një zë,

shkova pran - s'pashë askend,

mbi xhamat shiu gjurmë kishte le',

-brenda avulli kish zë vend.

 

Sa e ëmbel - aq e idhët është dashuria

rrodhën këto fjalë spontanisht,

- këto ishin fjalët e mia

që i shkrova mbi xham me gisht.

 

U ktheva ku isha më parë

në dorë rroka laps e letër,

fotografia jote qendronte përball

- sytë drejtuar lartë në etër.

 

Filloj padashur te më dridhej dora

tentimi që të shkruaj ishte i kot,

trupi m'u bë më i ftohët se bora

mbi leter rrodhën dy pika lotë.

 

Adaj,të bardhë merre këtë letër

pse? - mund të dishë dhe ti,

për dashurinë t'shkruajë një herë tjetër

 

- ketë herë prano lotët e mi.